Suicidal Black Metal
| Black Metal | |
|---|---|
| Stylistische oorsprong: | Thrash metal, Klassieke muziek |
| Culturele oorsprong: | Late Jaren tachtig Europa, vooral in Scandinavië |
| Vaak toegepaste instrumenten: | Gitaar – Basgitaar – Drumstel – Keyboards |
| Mainstream populariteit: | underground |
| Afgeleide varianten: | Dark ambient, Post-Black metal |
| Subgenres | |
| Melodic black metal - National Socialist Black Metal - Suicidal Black Metal - Troll metal | |
| Fusion genres | |
| Blackened Death Metal – Folk metal – Pagan metal – Vedic metal – Viking metal | |
| Regionale scenes | |
| Duitsland – Israël – Scandinavië – VS – Pakistan – Noorwegen | |
| Andere onderwerpen | |
| Bands – Muzikanten – Norsecore – Grunt | |
Suicidal Black Metal is een depressieve vorm van black metal, vaak gekenmerkt door zogenaamde "streaming guitars". Deze klinken als een lang gerekt geluid maar met verschillende toonhoogtes. Dit bevordert de monotoonheid en versterkt het depressieve karakter van de muziek. De zang, in tegenstelling tot de death-metal, is vrij hoog; het zijn kreeten van wanhoop en depressie. Het luisterd niet makkelijk weg, je moet er als het ware 'doorheen' luisteren. Niet zo zeer naar de muziek zelf, maar naar de hele depressieve sfeer die het uitademt.
Een schoolvoorbeeld van dit genre is Xasthur.
Bekende bands zijn Abyssic Hate, Forgotten Tomb, Shining, Silencer en Nyktalgia.
