Motî:schî
Èn årtike di Wikipedia.
schî 1 [o.n.] mwaisse fier del tcherowe (u d' l' eraire), ki boute dins tere. Les anêyes sins guere - ça n' arivéve nén sovint - l' eraire disteréve des såbes erunis, et les noers oxheas des Ôtrichyins et des Espagnols, des Francès et des Bavirwès, des Borguignons et minme des Daenwès, comaxhîs ås cis d' nos djins; et tenawete, les bolets d' canon cassént co les schîs (L. Hendschel). El schî ey el coutea, binåjhes, hagnnut, fijhant tchaire sol riyisse, a cawêyes, del tere ledjire, veule, disnukêye (E. Lempereur). F. soc. >> li grand schî: li grande pîce di fier ki find l' tere å pus fond. >> pitit schî: pitite pîce di fier metowe padvant, ki find li pelete del tere divant l' grand schî. rl a: peloe. Disfondowes: hî, chî, hîr, hyî, ski. Etimolodjeye: vî lussimbordjwès "scar" (minme sinse).
