Fatih-Harbiye (roman)

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Fatih-Harbiye, Peyami Safa'nın bir romanı.

[değiştir] Konusu

Eserin baş kahramanı Neriman lise yıllarında tanıştığı ve yedi yıldır birlikte olduğu Şinasi’den uzaklaşmaya başlar. Artık o Şinasi’nin ve çevesinin tanıdığı Neriman değildir. Giyimi, zevkleri, derslerine ve çevresine karşı tavırları değişmiştir.

Doğu medeniyeti ve ona ait her şeyden nefret etmekte, buna karşılık Batı medeniyetiyle ilgili her şeye sevgi duymaktadır. Bu yüzden İstanbul’da Batının etkilerini en çok taşıyan [[Beyoğlu]] semtine karşı aşırı bir sevgi duyar ve her fırsatta evlerinin bulunduğu Fatih'ten tramvaya binerek oraya dolaşmaya gider.

Bu arada konservatuvarın Batı Müziği Bölümünde okuyan, Beyoğlu’nda tanıştığı zengin aile çocuğu Macit ile arkadaş olur. Macit onun gözünde Batıyı ve medeniyeti temsil eden bir gençtir. Bu yüzden ona karşı bir sevgi duyar. Birgün Şinasi’ye yalan söyleyerek Macit ile buluşmaya gider. Fakat Şinasi bu yalanın farkına varır ve araları bozulur.

Macit Neriman’ı zenginlerin katılacağı büyük bir baloya davet eder. Neriman da bu baloya katılmayı çok istemektedir. İzin almak ve gerekli parayı temin etmek için, değişen tavırlarından dolayı kendisine kızmakta olan babası Faiz Bey’in gözüne girmeye çalışır. Uzun konuşmaların ardından Faiz Bey, Şinasi ile birlikte gitmeleri şartıyla baloya gitmesine izin verir.

Bunun üzerine Neriman baloda giyeceği bir elbise almak için Beyoğlu’na gider. Dönüşte dayısının evine uğrar. Fakat burada dayısının kızlarından dinlediği bir olay hayatını değiştirir.

Olay şudur: "Fakir bir Rus gitaristle yaşayan bir Rus kızı, az parayla yaşamak ağır geldiği için onu terkederek, tanıştığı zengin bir Rum ile evlenir. Fakat bu zenginlik içindeki hayatta eskisinden çok daha mutsuz olur. Bu hayattaki her şeyi ve çevresindeki insanların davranışlarını basit ve yapmacık bulur. Pişman olarak tekrar fakir Rus gitariste döner. Fakat adam kendisini kabul etmez. Buna dayanamayan Rus kızı intihar eder."

Neriman dinlediği bu olayla kendi hayatı arasında büyük benzerlik bulur. Gittiği yolun yanlış olduğunu, mutlu olmak için sadece paranın ve medeniyetin yeterli olmadığını, iç huzurun da gerektiğini anlar.

Balodan da, Macit'ten de vazgeçer. Doğu medeniyeti ürünü olduğunu düşünerek nefretle bir kenara bırakmış olduğu udunu tekrar eline alır. Şinasi ile de en kısa zamanda evlenmeyi kabul eder.

Neriman, babası Faiz Bey ve Şinasi mutsuz geçen günlerin ardından nihayet huzurlu günlerine dönmüşlerdir.

(KAYNAK: http://www.islamiSanat.net/ibrahim/fatih-harbiye.html)