เชี่ยวหลาน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เชี่ยวหลาน เป็นชื่อแก่งน้ำแห่งหนึ่งในบริเวณ คลองแสง ซึ่งเป็นคลองที่มีน้ำเชี่ยวมากที่สุดในฤดูน้ำหลาก สองฟากฝั่งคลองคือ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าคลองแสง และ อุทยานแห่งชาติเขาสก ซึ่งจัดเป็นผืนป่าที่อุดมสมบูรณ์มากที่สุดแห่งหนึ่งของเทือกเขาตะนาวศรี อยู่บริเวณรอยต่อสามจังหวัดของภาคใต้ คือ ระนอง พังงา และสุราษฎร์ธานี บนยอดทิวเขา สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางประมาณ 1,000 เมตร ซึ่งบัดนี้พื้นที่ป่าดงดิบ นับแสน ๆ ไร่ ได้จมอยู่ใต้น้ำลึกเกือบ 100 เมตร กลายเป็น ทะเลสาบขนาดใหญ่ อันเกิดจากโครงการทำลายล้างธรรมชาติโครงการหนึ่งของ การไฟฟ้า เพื่อสร้างโรงไฟฟ้าพลังน้ำเขื่อนเชี่ยวหลาน หรือชื่อทางการว่า "เขื่อนรัชประภา" สำหรับผลิตกระแสไฟ เมื่อสายน้ำในคลองแสงที่เคยไหลตามธรรมชาติ ถูกปิดกั้นด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่ ทำให้ไหลเอ่อสองฝั่งตามหุบเขา
นับตั้งแต่เริ่มมีการกักเก็บน้ำในเชี่ยวหลาน เมื่อวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2529 ระดับน้ำได้สูงขึ้นอย่างรวดเร็วไหลบ่าท่วมป่าใหญ่จมหายไป ส่วนที่เป็นเนินเขา และภูเขาถูกตัดขาดแบ่งแยกเป็นเกาะเล็กเกาะน้อยมากมายถึง 162 เกาะ สัตว์ป่านานาชนิดได้รับผลกระทบ เนื่องจากขาดแหล่งอาหารและที่อยู่อาศัย รวมถึงถูกน้ำท่วมฉับพลัน มีสัตว์ป่าจำนวนมากที่อพยพหนีน้ำไม่ทันลมตายเป็นจำนวนมากไม่น้อยกว่า 338 ชนิด ซึ่งในจำนวนนั้นมีสัตว์ที่ใกล้จะสูญพันธุ์หลายชนิด ได้แก่ ช้าง กระทิง วัวแดง สมเสร็จ เสือลายเมฆ เลียงผา ไก่ฟ้าหน้าเขียว นกหว้า และกบทูด ต้นไม้ที่เป็นแหล่งอาหารของสัตว์ป่าได้ล้มตายลง ใบหลุดร่วง รากเน่า เนื่องจากรากที่ดูดซึมน้ำได้แช่อยู่ใต้ระดับน้ำ