สารภี (พรรณไม้)
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สารภี พันธุ์ไม้พระราชทานเพื่อปลูกเป็นมงคลจังหวัดพะเยา
ชื่อวิทยาศาสตร์ Mammea siamensis T. Anders.
วงศ์ GUTTIFERAE
ลักษณะทั่วไป เป็นไม้ยืนต้นสูง 10 – 15 เมตร ไม่ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มทึบ มียางสีขาว
- ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงตรงข้าม รูปไข่กลับแกมขอบขนาน เส้นแขนงใบไม่ชัดเจน แต่เส้นใบย่อยแบบร่างแหเห็นชัดทั้งสองข้าง
- เนื้อไม้มีสีน้ำตาลแกมแดง ใบสีเขียว หนา แข็งเป็นมัน มียางขาว
- เปลือก สีเทาดำ แตกล่อนเป็นสะเก็ดตลอดลำต้น เรือนยอดเป็น พุ่มทึบ
- ดอกสีขาวอมเหลือง ออกดอกเป็นกระจุกตามกิ่ง สีขาว กลิ่นหอม ร่วงง่าย มีเกสรเพศผู้สีเหลือง ออกดอก มกราคม - มีนาคม เป็นผล กุมภาพันธ์ - เมษายน
- ผลรูปกระสวย ยาวประมาณ 2.5 เซนติเมตร เมื่อสุกสีเหลือง มีเนื้อสีเหลืองหรือสีแสดหุ้มเมล็ด รับประทานได้
- ขยายพันธุ์ โดยการเพาะเมล็ด
- สภาพที่เหมาะสม สภาพดินร่วนซุย ความชื้นพอเหมาะ
- ถิ่นกำเนิด ป่าเบญจพรรณ ป่าดงดิบ ในประเทศไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย พม่า เวียดนาม
[แก้] สรรพคุณทางยา
- ดอกสดและแห้ง-ใช้เข้ายาหอม บำรุงหัวใจ บำรุงเส้นประสาท แก้วิงเวียนหน้ามืด ตาลายและชูกำลัง
- ดอกตูม-ย้อมผ้าไหมให้สีแดง
- ผลสุก-รับประทานได้มีรสหวาน
 |
สารภี (พรรณไม้) เป็นบทความเกี่ยวกับ พืช ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น |
ข้อมูลเกี่ยวกับ สารภี (พรรณไม้) ในภาษาอื่น สามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ๆ ด้านซ้ายมือ
