செம்மொழி
கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிபீடியாவில் இருந்து.
செம்மொழி என்பதன் பொருள் ஒரு மொழியின் இலக்கியப்பழமை என்பதே ஆகும். செம்மொழியாக ஒரு மொழியைத்தெரிவு செய்ய அதன் இலக்கியப்படைப்புகள் வளம் மிகுந்ததாகவும் பழமையானதாகவும், அதன் தோன்றல் ஏனைய மொழிகளில் சாராதிருத்தலும் வேண்டும்.1 (ஜோர்ஜ் எல்.ஹார்ட்)
[தொகு] செம்மொழிகளின் அட்டவணை
- இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழிகள்
- கிரேக்கச்செம்மொழி
- சமஸ்கிருதம்
- இலத்தீன்
- பேர்சியன்
- ஆப்ரோ-ஆசிய மொழிகள்
- அரபுச்செம்மொழி
- ஹீப்ரூ
- திராவிட மொழிகள்
- சினோ-திபெத்திய மொழிகள்
- சீனச்செம்மொழி
[தொகு] வெளி இணைப்புகள்
- செம்மொழியாகத் தமிழ் தேர்வு செய்யப்படுவதற்கான பேராசிரியர் ஹார்ட்டின் ஆதரவு. (ஆங்கிலம்)
- செம்மொழியாகத் தமிழ் தேர்வு செய்யப்படுவதற்கான பேராசிரியர் ஹார்ட்டின் ஆதரவு (தமிழ்)
- கணியத் தமிழ் தளத்தில் செம்மொழி பற்றிய கட்டுரை (தமிழ்)
- மெல்லத் தமிழ் இனி வளரும்-தமிழ் செம்மொழியானது குறித்து மணவை முஸ்தபா (தமிழ்)
- தமிழ் ஒரு செம்மொழி - முனைவர் வா. செ. குழந்தைசாமி (தமிழ்)
[தொகு] குறிப்புகள்
குறிப்பு 1: கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகம், பெர்க்கலி மொழியியல் அறிஞர் ஜோர்ஜ் எல்.ஹார்ட் கூற்றின்படி:
- [To] qualify as a classical tradition, a language must fit several criteria: it should be ancient, it should be an independent tradition that arose mostly on its own not as an offshoot of another tradition, and it must have a large and extremely rich body of ancient literature.
