Young Americans

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Young Americans
Wykonawca	David Bowie
Wydany	7 marca 1975
Nagrywany	1974-75
Gatunek	biały soul, rock
Długość	40 min. 32 s
Wytwórnia	RCA
Producent	Tony Visconti, David Bowie i Harry Maslin
Płyta po płycie
Diamond Dogs (1974)	Station to Station (1976)

Young Americans to album Davida Bowiego nagrany w Ameryce po zakończeniu trasy koncertowej promującej jego poprzedni album Diamond Dogs. Ku zaskoczeniu fanów Bowie odrzucił dotychczasową stylistykę glam rocka i pod wpływem filadelfijskiego soulu stworzył nowy styl muzyczny nazwany przez niego "plastikowym soul", blisko spokrewniony ze stylem znanym jako biały soul. Z Young Americans pochodzi pierwszy przebój Bowiego który dotarał na pierwsze miejsce na liście przebojów w Ameryce – "Fame (utwór)" który został napisany wspólnie z Johnem Lennonen (który w tym utworze gra także na gitarze i śpiewa w chórkach). Na płycie można także usłyszeć Luthera Vandrossa. Płyta jest także początkiem współpracy Bowiego z jednym z jego ulubionych gitarzystów Carlosem Alomarem który w przyszłości będzie brał udział w nagraniu większości płyt Bowiego. W Ameryce płyta dotarła na 9 miejsce na liście przebojów, a w Anglii na 2.

[edytuj] Lista utworów

Wszystkie piosenki napisane przez Bowiego z wyjątkiem Across the Universe Lennon/McCartney, Fame Bowie/Lennon/Alomar, i Fascination Bowie/Vandross.

"Young Americans" - (5:10)
"Win" - (4:44)
"Fascination" - (5:43)
"Right" - (4:13)
"Somebody Up There Likes Me" - (6:30)
"Across the Universe" - (4:30)
"Can You Hear Me?" - (5:04)
"Fame" - (4:12)