WiFi
Z Wikipedii
Wi-Fi (lub Wi-fi, WiFi, Wifi, wifi) (ang. "Wireless Fidelity" - bezprzewodowa dokładność) to zestaw standardów stworzonych do budowy bezprzewodowych sieci komputerowych. Szczególnym zastosowaniem WiFi jest budowanie sieci lokalnych opartych na komunikacji radiowej, czyli WLAN (ang. wireless local area network). Produkty zgodne z WiFi mają na sobie odpowiednie logo, które świadczy o zdolności do współpracy z innymi produktami tego typu. Standard WiFi opiera się na IEEE 802.11.
Logo Wi-Fi jest znakiem handlowym należącym do stowarzyszenia Wi-Fi Alliance.
WiFi jest obecnie wykorzystywane do budowania rozległych sieci Internetowych. ISP umożliwiają użytkownikom wyposażonym w przenośne urządzenia zgodne z WiFi na bezprzewodowy dostęp do sieci. Jest to możliwe dzięki rozmieszczeniu w ruchliwych częściach miast obszarów nazywanych hotspotami. W wielu dużych miastach na świecie, jak Seul czy Nowy Jork znajdują się już setki miejsc, gdzie można uzyskać dostęp do Internetu w ten sposób.
Spis treści |
[edytuj] Rozwój WiFi
[edytuj] Wi-Fi kontra telefonia GSM
| Operator | HS |
|---|---|
| Orange (była Idea) |
208 |
| Era | 84 |
| Plus | 48 |
| Gmina Miasto Rzeszów (darmowa sieć miejska) |
44 |
| American Restaurants |
13 |
| Spotnet | 13 |
| Hewlett-Packard | 9 |
WiFi zapewnia dziś transfery rzędu 10 Mb/s w hotspocie. Oznacza to, że jest wielokrotnie szybsze od połączeń GPRS oferowanych przez operatorów telefonii GSM. WiFi nie posiada jeszcze pełnej funkcjonalności sieci komórkowych, ale ma miejsce znaczny postęp w tej dziedzinie. Firmy takie jak Zyxe, SocketIP i Symbol Technologies oferują usługi telefoniczne oparte na WiFi. W związku z narastaniem konkurencji WiFi i sieci komórkowych pojawił się termin 4G. Oznacza on, że WiFi może stać się czwartą generacją telefonii komórkowej.
Jednak wykorzystanie WiFi wiąże się jeszcze z dużymi problemami. Urządzenia WiFi pochłaniają więcej energii niż te zgodne z GSM. Standard WiFi nie zawiera mechanizmów uwierzytelniania podobnych do kart SIM. Jednak trwają pracę nad stworzeniem odpowiednich standardów. Bardzo dużym problemem w WiFi jest zasięg hotspotów. Nie przekracza on zwykle 50 metrów, co oznacza, że WiFi może być tylko uzupełnieniem sieci GSM, jeżeli system telefonii ma obejmować cały obszar kraju takiego jak Polska.
Na koniec lata 2004 roku firma Intel zapowiedziała prezentację nowego układu scalonego łączącego w sobie funkcje komunikacji WiFi oraz GSM. Miał on nosić nazwę WWAN (ang. Wireless Wide Area Network). Połączenie zasięgu sieci GSM oraz prędkości transferu z sieci WiFi jest szansą na szybsze stworzenie telefonii trzeciej generacji bez wykorzystania bardzo drogiego standardu UMTS.
[edytuj] Dostęp do WiFi
Obszary, gdzie można uzyskać dostęp do WiFi nazywa się hotspotami. Niektóre z nich oferują dostęp za darmo. W innych przypadkach konieczne jest wnoszenie opłat. Czasami rozliczenia opierają się na limitach transferowanych danych.
W wielu krajach na świecie dostęp do sieci WiFi jest bezpłatny[1]. Firmy i instytucje posiadające nadmiarowe łącza internetowe niskim kosztem stawiają nadajniki WiFi i udostępniają sieć za darmo dla wszystkich. W Polsce rozdawanie Internetu przez firmy jest naruszeniem prawa skarbowego. Usługi teleinformatyczne podlegają podatkowi VAT. Urzędnicy szacują koszt połączenia z Internetem (np. koszt Neostrady) i naliczają firmie udostępniającej sieć podatek oraz domiar. Z tego względu publiczne rozdawanie Internetu za darmo przez firmy w Polsce jest nielegalne. Firma, która chce świadczyć usługi dostępu do internetu powinna zgłosić ten fakt do UKE (dawniej URTiP) czyli do Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Procedura legalizacji opisana jest na stronach Urzędu Komunikacji Elektronicznej[2].
| Miasto | HS |
|---|---|
| Warszawa | 85 |
| Kraków | 49 |
| Wrocław | 49 |
| Rzeszów | 44 |
| Poznań | 43 |
| Gdańsk | 34 |
| Łódź | 29 |
| Szczecin | 27 |
| Katowice | 18 |
| Lublin | 18 |
| Gdynia | 17 |
| Białystok | 13 |
| Zielona Góra | 13 |
| Bydgoszcz | 12 |
| Olsztyn | 11 |
| Sopot | 11 |
| Toruń | 9 |
| Koszalin | 8 |
| Mikołajki | 8 |
| Bielsko-Biała | 7 |
| Gliwice | 7 |
| Zakopane | 6 |
| Częstochowa | 6 |
| Gorzów Wielkopolski | 5 |
| Kazimierz Dolny | 5 |
| Opole | 5 |
| Płock | 5 |
| Piotrków Tryb. | 5 |
| Kielce | 4 |
| Łeba | 4 |
| Szczyrk | 4 |
Instytucje publiczne takie jak samorządy terytorialne dzięki posiadaniu dostępu do infrastruktury miejskiej mogą tanim kosztem budować sieci WiFi pokrywające swoim zasięgiem centra aglomeracji miejskich. W Polsce przoduje pod tym względem Rzeszów. Samorząd tego miasta zbudował sieć radiową o nazwie ResMan, aby zapewnić swoim mieszkańcom dostęp do Internetu oraz umożliwić obsługę systemów takich jak monitoring ulic czy telematyka systemu sygnalizacji ulicznej. Do połowy roku 2006 powstały 44 hotspoty pokrywające gęstą siecią centrum miasta. Program został sfinansowany w sporej części z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej. Niestety przykład ten stanowi wyjątek od reguły. Większość polskich samorządowców nie zdaje sobie sprawy z roli nowoczesnych technologii w rozwoju społeczeństwa oraz nie potrafi zabiegać o fundusze na te cele.
Większość operatorów posługuje się standardem 802.11b. Prędkość zapewniana przez sieci to 11 Mbps.
[edytuj] Zalety i wady WiFi
[edytuj] Zalety
- Wiele sprawdzonych produktów na rynku.
- Konkurencja pomiędzy operatorami i producentami sprzętu.
- Zapewnienie obsługi poruszających się urządzeń sieciowych (nie wszystkie sieci).
[edytuj] Wady
- Wykorzystywany w WiFi standard 802.11b i 802.11g wykorzystuje pasmo 2,4 GHz. W tym samym zakresie pracują takie urządzenia jak Bluetooth, kuchenki mikrofalowe, telefony bezprzewodowe, radiowa telewizja przemysłowa oraz wiele innych. Efektem może być zagłuszanie sygnałów WiFi i ograniczenie rozmiaru hotspota.
- Sieci WiFi mają mały zasięg. Zwykle hotspot oparty na 802.11b lub 802.11g ma rozmiar 46 metrów w pomieszczeniach lub 92 metrów na zewnątrz.
- Zużycie energii elektrycznej jest spore, a na dodatek punkt dostępowy się grzeje.
- Jeżeli urządzenie wykorzystujące WiFi nie zostanie poprawnie skonfigurowane, może się stać łatwym celem ataku. Wykorzystywany w sieciach radiowych standard kryptografii WEP jest łatwy do złamania. Jednak operatorzy wprowadzają powoli inny protokół WPA, który ma zapewnić lepsze bezpieczeństwo.
[edytuj] Wi-Fi oraz Linux
Niestety wielu producentów urządzeń WiFi nie dostarcza do nich sterowników dla innych systemów niż Windows. Jednak praca środowiska wolnego oprogramowania spowodowała, że jądro Linuksa w wersji 2.6 obsługuje już natywnie szereg urządzeń tego typu.
Alternatywnie istnieje też możliwość zainstalowania sterowników windowsowych dla systemu Linux za pomocą płatnego oprogramowania driverloader lub darmowego ndiswrapper.
