Uwe Boll

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Uwe Boll (ur. 22 czerwca 1965, Wermelskirchen w Niemczech) – niemiecki reżyser i producent filmowy, tworzący głównie adaptacje gier komputerowych. Jego filmy często stają się obiektem ostrej krytyki, zwłaszcza ze strony krytyków filmowych oraz fanów gier, których adaptacje reżyser tworzy. W przeciwieństwie do większości reżyserów, którzy pieniądze otrzymują z hollywoodzkich studiów, filmy Bolla sponsorowane są przez jego własną firmę, Boll KG. Posiada doktorat z literatury.

[edytuj] Kariera reżyserska

W młodości kręcił na taśmach filmowych super 8mm oraz kasetach video. Studiował reżyserię filmową w Monachium i Wiedniu, a później literaturę, film oraz marketing i zarządzanie w Kolonii oraz Siegen. W 1995 roku zdobył doktorat z literatury na Uniwersytecie Kolońskim. Jego pierwszymi pracami, które trafiły do szerszej publiczności, są filmy German Friend Movie (1991), Amoklauf (1992) i Barschel – Mord in Genf? (1993).

Wspólnie ze swoim przyjacielem oraz partnerem w interesach, Frankiem Lustigiem, stworzyli w 1991 roku BOLU, związał się także z GmbH. Od 1998 roku jest właścicielem i menedżerem przedsiębiorstwa. W latach 1994-2000 był reżyserem i producentem filmów TaunusFilm. Od 1991 roku Boll jest aktywnym reżyserem i producentem filmowym. Oprócz produkcji niemieckich reklam e-plusu, lucky strike, porsche i pall malli, kręci także filmy. Od 2000 roku sam reżyseruje i produkuje swoje filmy. Jego filmu często powstają w Vancouverze (Kanada), jednak spora ich część tworzona jest w Niemczech.

Swoją firmę Boll KG firmuje sloganem Światowy lider w adaptacjach gier komputerowych. Dotychczas na swoim koncie ma adaptacje gier House of the Dead (w Polsce film dostępny jest pod tytułem Dom śmierci), Alone in the Dark (w Polsce: Alone in the Dark: Wyspa cienia) i BloodRayne.

W Polsce wydano dotychczas tylko dwa filmy Bolla – Dom śmierci i Alone in the Dark: Wyspa cienia. Obydwa trafiły bezpośrednio na nośniki DVD, ich wydawcą jest Monolith.

Boll regularnie komunikuje się ze swoimi fanami za pośrednictwem różnych internetowych grup dyskusyjnych lub forów, m.in. IGN, SomethingAwful i The Digital Bits. W dodatkach wersji DVD filmu Alone in the Dark: Wyspa cienia przyznał, że czyta także komentarze na forum IMDb.

[edytuj] Filmy

1991: German Friend Movie
1992: Amoklauf
1997: Das Erste Semester
1993: Barschel – Mord in Genf?
2000: Mordercza obsesja (Sanctimony)
2002: Blackwoods
2003: Dom śmierci (House of the Dead)
2003: Serce Ameryki (Heart of America)
2005: Alone in the Dark: Wyspa cienia (Alone in the Dark)
2005: Night Claws
2006: BloodRayne
2007: Hunter the Reckoning
2007: In the Name of the King: A Dungeon Siege Tale
2007: Postal
2007: Seed
2008: Far Cry
2008: Fear Effect

[edytuj] Finanse

Boll ciągle pozyskuje prawa do adaptacji kolejnych gier komputerowych, pomimo kontrowersji, które wywołały jego dotychczasowe adaptacje. Jego akcjonariuszami są głównie Niemcy. Ostrożnie dobiera prawa do potencjalnych adaptacji, później sam zajmuje się wszystkimi sprawami związanymi z jej produkcją, po czym kończy produkt.

Wyreżyserowane przez Bolla filmy nie znalazły się wysoko w box-office’ach, nie zwracając nawet kosztów ich produkcji. Dom śmierci (budżet: dwanaście milionów dolarów^[1]) zarobił 5,37 milionów w otwierający weekend, Alone in the Dark: Wyspa cienia – 5,1 miliona (budżet: dwadzieścia cztery miliony^[2]), natomiast BloodRayne, przy budżecie wynoszącym dwadzieścia pięć milionów dolarów, zarobił zaledwie 2,42 miliona^[3].

Być może to wiecie, ale nie jest łatwo skompletować budżet filmu. W Niemczech mam fundusz ochraniający podatek. Jeśli inwestujesz w Niemczech w film, zasadniczo możesz dostać pięćdziesięcioprocentowy zwrot podatku od rządu.

[edytuj] Pisarstwo

Boll napisał dwie książki: Wie man in Deutschland einen Film drehen muss (Jak zrobić film w Niemczech) i Die Gattung Serie und ihre Genres (Seriale i ich gatunki).

[edytuj] Krytyka

Tworząc filmową adaptację gry komputerowej, Boll zmienia jej zarys fabularny, środowisko i wszystko inne, co w jego mniemaniu jest niezbędne, przez co zdobył sobie przydomek „mistrza błędów”. Dla przykładu, Alone in the Dark: Wyspa cienia skrytykowany został za odejście od survivalhorrorowego klimatu gry – w filmie nacisk położono przede wszystkim na tempo i żwawą akcję. Akcja gry pierwotnie rozgrywa się w Nowej Anglii w początkach XX wieku, a jej bohaterem jest detektyw, który został uwięziony w nawiedzonym wiktoriańskim domu. Film osadzony jest w nowoczesnym megalopolis, dużo w nim elementów science-fiction. Takie odchylenia bardzo irytują fanów gier, na których filmy powstają.

Przez większość maniaków gier komputerowych oraz osób lubiących kino, Boll uważany jest za najgorszego reżysera wszech czasów. Jego filmy zawsze doznają spektakularnych porażek w box-office’ach, niewiele mają wspólnego z grą.

Boll porównał siebie do reżyserów w stylu Sergia Leonego i Davida Lyncha
filmy Bolla, zwłaszcza jego adaptacje gier komputerowych, zazwyczaj są mieszane z błotem przez krytyków filmowych. 24 stycznia 2006 roku wszystkie trzy jego ekranizacje gier znalazły się na liście stu najgorszych filmów w rankingu IMDb

[edytuj] Odpowiedź na krytykę

na forum IMDb Boll napisał: ludzie piszą te wszystkie gówna o mnie, siedząc w domu, gdzie mamusia za wszystko płaci
w czerwcu 2006 roku reżyser wyzwał krytyków swoich filmów... na pojedynek. Boll, zdenerwowany tym, że ludzie oczerniają jego filmy jeszcze przed premierą, zaproponował tym, którzy wypowiadają się o nich krytycznie, pojedynek, mający odbyć się pod koniec zdjęć do filmu na podstawie gry Postal. Boll w ciągu dwóch ostatnich dni zdjęciowych zaprosi pięciu swoich najbardziej zajadłych krytyków do Vancouver, gdzie będzie kręcony film. Owe osoby będą mogły zagrać epizodyczne role w Postalu oraz wziąć udział w dziesięciorundowej walce bokserskiej z Uwem.^[4]