Urszula Katarzyna Bokum
Z Wikipedii
Urszula Katarzyna Bokum (wł. Bockum, von Altenbockum) (ur. 25 listopada 1680, Warszawa - zm. 4 maja 1743, Drezno), żona wojewody krakowskiego Jerzego Dominika Lubomirskiego, potem księcia Ludwika Wirtemberskiego. Od 1704 księżna cieszyńska. Metresa polskiego króla Augusta II Mocnego.
[edytuj] Życie
Gdy była żoną polskiego magnata, wojewody krakowskiego Jerzego Dominika Lubomirskiego (zm. 27 sierpnia 1727) zwróciła uwagę polskiego króla Augusta II Mocnego. Była - jak to nazwał polski historyk Jacek Staszewski - jego pierwszą polską oficjalną metresą. W tym samym czasie w Dreźnie monarsze towarzystwa dotrzymywała Fatima.
W dniu 21 sierpnia 1704 urodziła królowi syna, któremu nadano imiona Jan Jerzy. Przeszedł do historii jako Kawaler Saski (fr. Chevalier de Saxe). Pięć dni po urodzeniu syna otrzymała od cesarza tytuł księżnej cieszyńskiej (niem. Reichsfürstin von Teschen). Tytuł ten został jej nadany na prośbę polskiego króla, ale nie wiązał się z faktyczną władzą w Cieszynie. Rok później od króla otrzymała dobra Hoyerswerda.
Po rozwodzie z wojewodą Lubomirskim została 22 października 1722 żoną księcia Fryderyka Ludwika von Würtemberg-Winnental (ur. 5 listopada 1690, zm. 19 września 1734).
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Literatura
- Jacek Staszewski, August II Mocny, Wrocław 1998. (Cykl biograficzny Ossolineum).
