Twierdza Osowiec
Z Wikipedii
Twierdza Osowiec - rosyjska twierdza z drugiej połowy XIX wieku, znajdująca się w gminie Goniądz w powiecie monieckim, znana z 6,5-miesięcznej obrony podczas pierwszej wojny światowej. Stąd jej, później obiegowo funkcjonująca, nazwa "rosyjskie Verdun". Jest to typowa twierdza zaporowa, zbudowana w latach 1882-1892, zmodernizowana po wojnie rosyjsko-japońskiej (1904-1905) oraz uzupełniona elementami fortyfikacji polowej na początku I wojny światowej, a także fortyfikacjami stałymi przed II wojną światową. Z założenia twierdza usytuowana w zwężeniu bagien biebrzańskich miała stanowić osłonę kolei i szlaku komunikacyjnego Białystok - Kaliningrad.
Twierdza składała się z 4 fortów: Centralny - fort nr 1, Zarzeczny - Fort nr 2, Szwedzki - fort nr 3 i Nowy Fort nr 4. Główną pozycję obroną z cytadelą stanowił fort Centralny. Przedmoście na prawym brzegu rzeki Biebrzy składało się z tzw. "Pozycji za rzeką" z fortem Nr 2 oraz pozycji wysuniętych "Sośniewskiej" i "Las Białoszewski". Twierdza Osowiec stanowiła prototyp współczesnego rejonu umocnionego oraz przykład skutecznego połączenia elementów fortyfikacji stałej i polowej.
Garnizon twierdzy stanowiły: - około ? dywizji piechoty, 12 szwadronów kawalerii, 69 dział fortecznych oraz 24 działa polowe kalibru 107 i 152 mm). Garnizon prowadził walki obronne od 29 stycznia 1915 roku, wytrzymując ogień najcięższej artylerii moździerzowej (moździerze 420 mm), ewakuował się na rozkaz opuszczając twierdzę 9 sierpnia 1915 roku.
To jest tylko zalążek artykułu związanego z woj. podlaskim. Jeśli możesz, rozbuduj go.
