Tohokai
Z Wikipedii
Tohokai (jap. Społeczność Wschodu) był japońskim faszystowskim ruchem przewodzonym przez Nakano Seigo.
Grupa powstała w 1936 roku, kiedy to Nakano odszedł od organizacji Kokumin Domei i zaczął propagować ideę, iż Japonia powinna pójść śladem Adolfa Hitlera oraz Benito Mussoliniego i wprowadzić w państwie faszyzm. Tohokai zaadaptowało wiele cech podobnych ruchów europejskich, jak np. noszenie czarnych koszul z opaskami na ramieniu (z japońskim symbolem oznaczającym "Wschód") a także organizowanie masowych wieców.
Program Tohokai nie był wierną kopią wzorców zachodnich, jednakże grupa żywiła głęboki podziw dla Saigo Takamoriego i tzw. powstania Satsumy (buntu samurajów z klanu Satsuma przeciwko armii cesarskiej), co łączyło ich z takimi krytykami demokracji jak lider tzw. Młodych Oficerów, Kita Ikki. Jednakże Tohokai nie postrzegali cesarza jako osoby boskiej, lecz raczej jako symbol boskiego potencjału w narodzie japońskim. W efekcie japońscy faszyści chcieli zbudować państwo oparte na korporacjonizmie.
Tohokai zyskali pewne poparcie i w jego szczytowym momencie uzyskali 11 miejsc w parlamencie w wyniku wyborów w 1937 roku. Jednakże ideologia ruchu, jak również jego metody nie były postrzegane przez Japończyków jako wystarczająco pasujące do ich mentalności. Członkowie Tohokai byli znacznie prześladowani przez władze państwowe w latach 40. XX wieku, a w 1945 roku został on oficjalnie uznany za nielegalny.
Obecnie Narodowo-Socjalistyczna Japońska Partia Robotników i Dobrobytu określa siebie jako nawiązującą do tych samych ideologicznych korzeni co Tohokai i czasem używa tych samych symboli.
