Szarża pod Rokitną
Z Wikipedii
Szarża pod Rokitną - 13 czerwca 1915 ułani 2 szwadronu II Brygady Legionów dowodzeni przez rtm. Zbigniewa Dunin-Wąsowicza po brawurowym ataku zdobyli trzy linie rosyjskich okopów. Szarża ta przeszła do historii jako szaleńczy szturm bez szans powodzenia. W polskiej historiografii istnieje jako przykład walki o wyzwolenie narodowe bez względu na konsekwencje i bez liczenia się z kosztami.
Wioska była silnie broniona przez Rosjan. Wobec niepowodzeń ataków piechoty dowództwo austriackie postanowiło przełamać front szarżą kawalerii. Podjął się jej potomek uczestnika szarży pod Somosierrą, rtm. Zbigniew Dunin-Wąsowicz, dowódca 2. Szwadronu, 2. Pułku Ułanów Legionów. 63 ułanów pokonało trzy linie okopów nieprzyjaciela, ale atak załamał się na czwartej linii w skoncentrowanym ogniu broni maszynowej. Poległo - wraz z dowódcą - piętnastu, z ran po bitwie zmarło jeszcze czterech ułanów; reszta odniosła lżejsze rany lub obrażenia, dwóch wróciło nietkniętych; kilkunastu dostało się do niewoli).
Wieś Rokitna znajduje się na Ukrainie, w obwodzie iwano-frankowskim.
[edytuj] Źródło
http://www.pilsudski.krakow.pl
