Spółgłoska przedniojęzykowa
Z Wikipedii
Klasyfikacja spółgłosek |
---|
Spółgłoski wargowe |
Spółgłoski dwuwargowa |
Spółgłoski wargowo-zębowe |
Spółgłoski przedniojęzykowe |
Spółgłoski językowo-wargowe |
Spółgłoski międzyzębowe |
Spółgłoski zębowe |
Spółgłoski dziąsłowe |
Spółgłoski zadziąsłowe |
Spółgłoski z retrofeksją |
Spółgłoski środkowojęzykowe |
Spółgłoski przedniopodniebienne |
Spółgłoski podniebienne |
Spółgłoski tylnojęzykowe |
Spółgłoski miękkopodniebienne |
Spółgłoski języczkowe |
Spółgłoski gardłowe |
Spółgłoski nagłośniowe |
Spółgłoski krtaniowe |
Spółgłoski o podwójnej artykualcji |
Spółgłoski wargowo-podniebienne |
Spółgłoski wargowo-miękkopodniebienne |
Spółgłoski zadziąsłowo-miękkopodniebienne |
Koartykulacja |
labializacja |
palatalizacja |
welaryzacja |
faryngalizacja |
Zobacz też: sposób artykulacji, miejsce artykulacji, narząd artykulacji |
Spółgłoski przedniojęzykowe to rodzaj spółgłosek wyróżniony ze względu na narząd artykulacji, przy tworzeniu których aktywny udział bierze przednia część języka w szczególności jego czubek i brzeg (krawędź).
[edytuj] Artykulacja
Artykulacja przedniojęzykowa obejmuje następujące miejsca artykulacji:
- spółgłoski międzyzębowe,
- spółgłoski zębowe i zazębowe,
- spółgłoski dziąsłowe i zadziąsłowe,
- spółgłoski przedniopodniebienne wymwiane z retrfleksją.
Ze względu na dużą swobodę ruchów tego odcinka języka wyróżnia się rozmaite typy artykulacji przedniojęzykowej. Można wydzielić:
- spółgłoski apikalne artykułowane przy pomocy czubka języka,
- spółgłoski laminalne artykułowane przy części języka znajdującej się za jego brzegiem,
- spółgłoski subapikalne artykułowane z wygiętym czubkiem języka ku górze.
Przy artykulacji głosek przedniojęzykową ważną rolę odgrywa ułożenie języka (płaskie, wzniesione, wysokie), a w przypadku sybilantów także szerokość utworzonej szczeliny (szeroka, wąska, bardzo wąska). Poza tym znaczenie może mieć ułożenie czubka języka, który może się znajdować u nasady dolnych zębów lub być uniesiony do góry.
[edytuj] Przykłady w języku polskim
W języku polskim mamy następujące głoski przedniojęzykowych:
- zębowe
- [t] jak t w słowie tama
- [d] jak d w słowie dama
- [ʦ] jak c w słowie wiece
- [ʣ] jak dz w słowie miedze
- [s] jak s w słowie sama
- [z] jak z w słowie zawał
- [n] jak n w słowie nawał
- dziąsłowe
- [ɾ] lub [r] jak r w słowie rama
- [l] jak l w słowie lama
- zadziąsłowe
- [ʧ] jak cz w słowie czemu
- [ʤ] jak dż w słowie dżemu
- [ʃ] jak sz w słowie szal
- [ʒ] jak ż w słowie żal
W języku polskim typowa realzacja głosek [t, d, s, z, n] jest związana z zębami (dokładniej jest laminalno-dentalna), a tylko przed spółgłoskami dziąsłowymi szczelinowymi i zwarto-szczelinowymi występują warianty o artykulacji dziąsłowej. W języku angielskim [t, d, s, z, n] mają artykulację dziąsłowa (dokładniej apikalno-alweolarną lub laminalno-alweolarną).
W języku polskim wymowa [tʃ, dʒ, ʒ, ʃ] jest silniej związana z dziąsłami (dokładniej można o artykualacji laminalno-(post)alweolarnej), język ułożony jest płasko. Wymowa tych głosek w języku angieskim jest bardziej zadziąsłowa, a język (w części lanialno-predorsalnej) jest lekko wzniesiony w kierunku zadziąsłowej części podniebienia twardego.
[edytuj] Terminologia
Spółgłoski przedniojęzykowe to inczej spółgłoski koronalne (od grec. κορώνα - 'korona', łac. corona 'wieniec, korona' też 'brzeg (krawędź) języka')
Zobacz też:
- Klasyfikacja spółgłosek (lista spółgłosek przedniojęzykowych)
- Sposób artykulacji
- Sybilanty