Sacharyna
Z Wikipedii
Sacharyna - sztuczny środek słodzący otrzymywany na drodze syntezy chemicznej imid kwasu o-sulfobenzoesowego, o wzorze sumarycznym C7H5NO3S. Odkryty w 1879 roku przez Ira Remsena i Constantina Fahlberga z Johns Hopkins University w USA.
Sacharyna jest ok. 300 do 500 razy słodsza od cukru (wyczuwalna powyżej 0,055 g/l), nie posiada jednak wartości odżywczych. Nie jest trawiona, ani nie reaguje z DNA, przez co nie jest rakotwórcza. Nie powoduje próchnicy. Gorzkawo-metaliczny posmak maskuje jej stosowanie w mieszankach z cyklaminianami oraz aminokwasami.
Ma formę krystalicznego proszku (słupki lub płatki), trudno rozpuszczalnego: rozpuszcza się we wrzącej wodzie (0,4 g) i glicerolu, jest nierozpuszczalna w wodzie zimnej, eterze, benzenie, chloroformie itd. Najczęściej stosowana jako sól sodowa (rozp. 83 g), rzadziej potasowa i wapniowa. Stabilna w pH 2-7 i temperaturze poniżej 150°C. Nie stwarza zagrożeń, szybko ulega biodegradacji.
