Puszcza Dulowska
Z Wikipedii
Puszcza Dulowska – kompleks leśny o powierzchni około 1300 ha położony na dnie Rowu Krzeszowickiego pomiędzy linią kolejową Trzebinia – Bolęcin a Wzgórzem Zamkowym w Rudnie.
Jest on pozostałoscią prastarej puszczy, która w Średniowieczu rozciągała się między Krakowem a Przemszą. Teren puszczy znajduje się na pofałdowanej równinie sandrowej powstałej na przedpolu lodowcowym. Jednolity kompleks leśny, przerywany naturalnymi polanami, w najdłuższym miejscu osiąga 8 km w najszerszym około 4 km. Potok Chechło dzieli Puszczę na 2 części. Część północna (zwana Lasem Dulowskim) jest piaszczysta i sucha. Dominuje tu sosna i świerk. Część południowa (Las Bagno, Las Rudno) jest podmokła i zatorfiona. Występują tu torfowiska niskie,lasy olszowe, gęsty bór bagienny. W latach 60-tych przywędrowało tutaj stado łosi. Obecnie żyje tu kilkanaście sztuk. Można tu spotkać jelenie, sarny i dziki. Wiosną na polanach odbywają swe toki cietrzewie. Spośród ptactwa żyją tu również: czajki, derkacze, krogulce, myszołowy, jastrzębie gołębiarze. W Puszczy Dulowskiej żyje również żółw błotny i traszka górska. W latach 80-tych osiedlono tu kilka par bobrow. Ich populacja liczy obecnie kilkadziesiąt sztuk. Wybudowane przez nie tamy przyczyniły się do zalania około 20 ha lasu.
[edytuj] Bibliografia
Julian Zinkow – „Krzeszowice i okolice“, Przewodnik Turystyczny, Wydawnictwo PTTK „Kraj“, Warszawa-Kraków 1988
