Paweł Aleksandrow
Z Wikipedii
Paweł Siergiejewicz Aleksandrow (ros.: Павел Сергеевич Александров, ur. 7 maja 1896 w Bogorodsku zm. 16 listopada 1982 w Moskwie) - wybitny rosyjski matematyk znany za wkład w rozwój topologii i teorii mnogości. Autor około 300 publikacji naukowych, członek Rosyjskiej Akademii Nauk (od 1953) i wielu akademii zagranicznych, włączając w to Polską Akademię Nauk.
W 1913 rozpoczął studia na Uniwersytecie Moskiewskim i wkrótce zaczął brać udział w spotkaniach seminarium prowadzonego przez Dimitra Jegorowa. W 1915 udowodnił swoje pierwsze ważne twierdzenie: każdy nieprzeliczalny zbiór borelowski na prostej zawiera podzbiór doskonały. W tym samym roku doktoryzował się (jego promotorami byli Dimitri Jegorow i Nikołaj Łuzin).
W 1920/21 pracował na uniwersytecie w Smoleńsku, a od 1921 na Uniwersytecie Moskiewskim. W latach 1923-1932 każde lato spędzał na Uniwersytecie w Getyndze współpracując z Dawidem Hilbertem, Heinzem Hopfem i Emmy Noether.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Biografia Aleksandrowa (po angielsku) w serwisie MacTutor History of Mathematics archive.
