Paul Samuelson
Z Wikipedii
Paul Anthony Samuelson (ur. 15 maja 1915) – amerykański ekonomista, statystyk i ekonometryk.
W 1935 r. uzyskał dyplom University of Chicago, w 1941 r. doktorat na uniwersytecie Harvarda. Od 1940 profesor i twórca wydziału ekonomii w Massachusetts Institute of Technology w Cambridge.
Zajmował się gospodarką dobrobytu, popularyzując tzw. warunki Lindahl-Bowen-Samuelsona jako kryteria oceny, czy dane posunięcie ekonomiczne wpływa na stopień dobrobytu. Opracowywał teorię finansów publicznych, określając optymalną alokację zasobów. Zajmował się wieloma dziedzinami ekonomii, także matematycznej – programowanie liniowe, analiza ekonomiczna, teoria wzrostu, teoria cen, teoria dochodu, system podatkowy, teoria pieniądza, cykle koniunkturalne, teoria handlu międzynarodowego. Pracował jako doradca ekonomiczny prezydentów Kennedy'ego i Johnsona a także jako konsultant wielu instytucji gospodarczych i politycznych oraz organizacji niedochodowych. Jest też uznanym autorem podręczników z dziedziny ekonomii, tłumaczonych na wiele języków, w tym polski (m.in. Ekonomia, i Zasady analizy ekonomicznej).
W 1970 r., jako pierwszy Amerykanin, otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii.
[edytuj] Zobacz też
1969: Frisch, Tinbergen • 1970: Samuelson • 1971: Kuznets • 1972: Hicks, Arrow • 1973: Leontief • 1974: Myrdal, Hayek • 1975: Kantorowicz, Koopmans • 1976: Friedman • 1977: Ohlin, Meade • 1978: Simon • 1979: Schultz, Lewis • 1980: Klein • 1981: Tobin • 1982: Stigler • 1983: Debreu • 1984: Stone • 1985: Modigliani • 1986: Buchanan • 1987: Solow • 1988: Allais • 1989: Haavelmo • 1990: Markowitz, Miller, Sharpe • 1991: Coase • 1992: Becker • 1993: Fogel, North • 1994: Harsanyi, Nash, Selten • 1995: Lucas Jr • 1996: Mirrlees, Vickrey • 1997: Merton, Scholes • 1998: Sen • 1999: Mundell • 2000: Heckman, McFadden • 2001: Akerlof, Spence, Stiglitz • 2002: Kahneman, Smith • 2003: Engle, Granger • 2004: Kydland, Prescott • 2005: Aumann, Schelling • 2006: Phelps
