Obrzęk płuc
Z Wikipedii
Obrzęk płuc | |
Oedema pulmonum | |
ICD-10: | J81 |
{{{ICD10}}}.0 {{{X.0}}} |
|
{{{ICD10}}}.1 {{{X.1}}} | |
{{{ICD10}}}.2 {{{X.2}}} | |
{{{ICD10}}}.3 {{{X.3}}} | |
{{{ICD10}}}.4 {{{X.4}}} | |
{{{ICD10}}}.5 {{{X.5}}} | |
{{{ICD10}}}.6 {{{X.6}}} | |
{{{ICD10}}}.7 {{{X.7}}} | |
{{{ICD10}}}.8 {{{X.8}}} | |
{{{ICD10}}}.9 {{{X.9}}} |
Obrzęk płuc to stan chorobowy, w trakcie którego w pęcherzykach płucnych zamiast powietrza zaczyna gromadzić się płyn przesiękowy, który utrudnia wymianę gazową w płucach.
Do takiej sytuacji dochodzi najczęściej w przebiegu niewydolności krążenia (tak zwanej lewokomorowej niewydolności serca) ale także w przypadku utrudnienia odpływu krwi z płuc (w przypadku wad serca), jak również w przypadku zaburzeń toksycznych lub przemiany materii w trakcie których dochodzi do uszkodzenia pęcherzyków płucnych (mocznica, zespół nerczycowy).
Najczęstszą jego przyczyną jest skrajnie ciężka zastoinowa niewydolność krążenia, w trakcie której, zgodnie z gradientem ciśnienia, dochodzi do przesiękania płynów z naczyń krwionośnych do światła pęcherzyków płucnych.
W leczeniu stosuje się:
- tlenoterapię
- leki moczopędne
- ułożeniowe sposoby zmniejszenia zastoju krwi w płucach (pozycja siedząca, opaski uciskowe, w dawnych czasach upust krwi)
- morfinę
- leki rozszerzające naczynia krwionośne (pozorne zmniejszenie ilości krwi krążącej, wskutek przemieszczenia jej do łożyska naczyniowego obwodowego)
- glikozydy naparstnicy (wzmacniają siłę skurczu serca)
- intubacja z sztuczną wentylacją z użyciem dodatniego ciśnienia wdechowego.
Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii! Wikipedia:Wikiprojekt Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne |