Nostradamus

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł uznano za kontrowersyjny.
Uzasadnienie tej decyzji znajduje się na stronie Wikipedia:Artykuły kontrowersyjne lub na stronie dyskusji.
Jeśli możesz, przeredaguj go zgodnie z zasadami neutralnego punktu widzenia.

Nostradamus

Nostradamus (fr. Michel de Nostredame; ur. 14 grudnia 1503 r. w Saint-Remy w Prowansji, zm. 2 lipca 1566 r.) - francuski lekarz, astrolog, matematyk i autor proroctw, był również doradcą królowej Francji - Katarzyny Medycejskiej.

Spis treści

1 Życiorys
2 Przepowiednie
3 Nostradamus w kulturze popularnej
- 3.1 Literatura
- 3.2 Film

[edytuj] Życiorys

Michel de Nostredame, znany jako Nostradamus - jasnowidz, był z pochodzenia Żydem. Gdy miał 9 lat, jego rodzina została zmuszona siłą przez inkwizycję do zmiany religii. Od początku wyróżniał się z tłumu, głównie inteligencją - jako młody chłopak opanował kilka języków obcych oraz wyższą matematykę. Popierał teorię Kopernika (za co mógł spłonąć na stosie), oraz na długo przed Galileuszem twierdził, że Ziemia jest kulą.

Za namową rodziców studiował medycynę na uczelni w Montpellier, a po trzech latach został licencjatem w tej dziedzinie. Pierwsze szlify zdobywał w trudnych warunkach, lecząc z dżumy mieszkańców południowej Francji. Odniósł tam spore sukcesy, chodząc od wsi do wsi, rozdając leki, propagując zasady higieny.

Pragnął zrobić doktorat, wrócił więc do Montpellier. Jednak jego sława przyszła tam pierwsza, a zazdrosne środowisko lekarzy postanowiło uniemożliwić mu dalszą karierę naukową. Wyśmiewali jego umiejętności: leczenie ziołami i nieznanymi specyfikami nie mogło spodobać się lekarzom, którzy swoją praktykę opierali głównie na upuszczaniu krwi (Nostradamus był temu przeciwny). Mimo wszystko (głównie dzięki wstawiennictwu pacjentów oraz innych studentów) otrzymał doktorat i przez rok został na uniwersytecie jako wykładowca. W 1533 roku otworzył prywatną praktykę w Agen, małym miasteczku nad Garonną.

Ożenił się z piękną, inteligentną i zamożną kobietą, z którą miał dwójkę dzieci. Dni upływały im w spokoju na wychowywaniu syna i córki, aż do czasu, gdy pojawiła się inkwizycja. Nostradamusa, pod błahym pretekstem, wezwano do stawienia się przed sądem kościelnym. Gdy wrócił do domu, jego żony i obojga dzieci nie było już wśród żywych - oficjalnie padli oni ofiarą nawrotu epidemii. Jednak niekiedy uważa się, że zostali otruci środkiem, który działaniem przypominał efekty dżumy.

Przeżył głęboko śmierć bliskich, na domiar złego miał problemy z rodziną zmarłej żony (proces o zwrot posagu) oraz z inkwizycją. Przez następne lata był wędrowcem, ale nadal leczył ludzi. Dzięki podróżom jego sława zataczała coraz szersze kręgi.

W roku 1554 Nostradamus osiadł w Marsylii. Jesienią okolicę nawiedziła powódź, a następnie epidemia dżumy. Rozprzestrzenianiu się morowego powietrza sprzyjały wezbrane rzeki i rozkładające się ciała, których nie nadążano uprzątać. Nostradamus robił wszystko, by zwalczyć zarazę i uratować jak najwięcej chorych. Stosował w leczeniu metody, o których wówczas nikt nie miał jeszcze pojęcia: tępienie gryzoni, podawanie dużej ilości wody chorym, częste wietrzenie pomieszczeń, zmiana pościeli.

Kiedy zaraza ustała, lekarz wybrał się w dalszą podróż - tym razem do Salon-de-Provence, miasteczka leżącego w połowie drogi między Marsylią a Awinionem. Poznał tam bogatą wdowę, Annę Ponsart Gemelle. Poślubił ją i zamieszkał przy placu Poissonnerie, w domu, który istnieje do czasów współczesnych. Założywszy wytwórnię kosmetyków, spędził w spokoju resztę życia, pośród wielu ksiąg, gromadki dzieci i kochającej żony. Na strychu swojego domu zbudował centrum obserwacyjne. Na podstawie obserwacji gwiazd i ich zachowania przepowiadał przyszłość. Sposób czytania gwiazd jaki obrał sobie Nostradamus jest nieznany do dziś dnia.

[edytuj] Przepowiednie

Nostradamus zasłynął głównie z proroctw spisywanych przezeń w formie rymowanych czterowierszy grupowanych po sto, tak zwanych centurii.

Pierwszych 7 rozdziałów Centurii Nostradamus zadedykował swojemu najstarszemu synowi z drugiego małżeństwa Cezarowi (1553-1639) w momencie, gdy ten miał dopiero 2 lata. Syn ten parał się trochę malarstwem, a z biegiem czasu został historykiem i królewskim szambelanem, lecz nie posiadał wizjonerskich zdolności ojca.

Zrozumienie wszystkich zagadek zapisanych w Centuriach należy rozpocząć od rozpoznania metody, której użył Nostradamus do ich uporządkowania. Metodę tę streszcza w liście do syna, oto fragment:

"W oparciu o boskie nadnaturalne natchnienie wyodrębniam pojedyncze miejsca według ich specyfiki. Potem łączę owe miejsca z niebiańskimi znakami. Podobnie określam okresy czasu, dla których charakterystyczny jest okultyzm, mocą łaski i siły potęgi Boga. W jego obecności od zawsze łączą się trzy czasy: >>ponieważ przecież wszystko obnażone i otwarte znajduje się przed twymi oczami, o Panie!<<, przy czym stosuję teorię obiegów planet do przeszłych, teraźniejszych i przyszłych przyczyn." (koniec cytatu).

Nostradamus był astrologiem i rozumował jak astrolog. Horoskop obliczony na dowolnie wybrany moment czasu zawiera w sobie tak naprawdę całą wiedzę o przeszłości i o przyszłości tego momentu, wystarczy odjąć, lub dodać odpowiednią ilość lat obiegu którejś z planet. Nostradamus sugeruje zatem, że wydarzenia, których opis dał w Centuriach odnoszą się do trzech czasów, czyli trzech kolejnych cykli, które należy uwzględnić w interpretacji przepowiedni. Mówiąc prościej, opis dany przede wszystkim w liście do Henryka Szczęśliwego odnosi się do trzech podobnych do siebie punktów na linii czasu, powtarzających się w określonym rytmie i tak należy go rozumieć. W tym wypadku ilość lat trwania tych cykli oraz momenty, od których należy je zacząć liczyć Nostradamus podał bardzo dokładnie.

Szczegółowe interpretacje centurii budzą emocje i skrajne oceny; od wiary i entuzjazmu do powątpiewania i lekceważenia.

Przeciwnicy przepowiedni podkreślają, że łatwo "przepowiadać" z nich to, co już się wydarzyło, czyli dopasowywać tekst przepowiedni do wydarzeń. Ale czasami jest odwrotnie. Oto w książce "Nostradamus. Wielka księga przepowiedni" (1993) jej autor Francis X. King na podstawie czterowiersza Nostradamusa przepowiada przyszłość, która wydarzyła się 4 lata po wydaniu książki (2 lata po wydaniu polskim). King pisze: "W roku 1991 utraciła władzę Margaret Thatcher, a księżna Diana została porzucona przez Księcia Karola. Jest wysoce prawdopodobne, że jednemu z tych wydarzeń Nostradamus poświęcił czterowiersz 74 z Centurii VI":

Ta która została odrzucona, powróci do władzy,
Jej wrogowie znajdą się pomiędzy spiskowcami,
Z większą chwałą niż przedtem będzie panować,
Z trzema i siedemdziesięcioma śmierć jest pewna.

Czy zatem King na podstawie czterowiersza przepowiedział śmierć Diany (rok 1997) z trzema mężczyznami w samochodzie pędzącym w tunelu, przed ktorym stał znak ograniczenia szybkości do 70 km/h? Czy śmierć Diany nastąpiła w wyniku zamachu na jej życie, a powrót do władzy to jedynie powrót w ludzkich sercach i okazałe uroczystości pogrzebowe?

Inny bardzo interesujący czterowiersz przepowiada powstanie banknotów (rok 1661) i wielkie inflacje. Odnosi się także do przyszłości: anulowania wszystkich zobowiązań, powstałych w trakcie zaciągania niszczącego długu (powszechne dzisiaj złudzenie finansistów i ekonomistów na temat zasadności kreacji pieniądza jako długu. Patrz; deficyt budżetowy i pożyczanie - np. emisja obligacji - zamiast zwykłej emisji pełnowartościowych pieniędzy. Kryzys zadłużeniowy jest przed nami).

Simulacra [wyobrażenia lub reprodukcje] złota i srebra stracą wartość
I po kradzieży [ich rzeczywistej wartości] zostaną wrzucone do jeziora.
Podczas odkrycia, że wszystko jest zniszczone przez dług,
Wszystkie zobowiązania zostaną anulowane.

Nostradamus przepowiedział też, iż ma nadejść koniec świata. Według niego, ma on mieć miejsce 21 grudnia 2012 roku, kiedy to kończą się kalendarze: Egipski i Kalendarz Majów. Wiele osób przeciwnych jest jego teorii , określając ją jako ,,bzdury".

Przepowiednie Nostradamusa wymagają często specjalistycznej wiedzy oraz uwagi.

Czterowiersz 100. z Centurii VI, jest jedynym czterowierszem napisanym po łacinie a nie po francusku, oto jego treść:

Niech ci, którzy czytają ten wiersz, rozważą jego treść,
Niech pospólstwo i niewykształceni zostawią go w spokoju,
Wszyscy oni - głupi astrologowie i barbarzyńcy - niech trzymają się z daleka,
Ten, który czyni inne rzeczy, niech będzie kapłanem rytu.