Norma (opera Belliniego)
Z Wikipedii
| Rodzaje oper | |
|---|---|
| singspiel | opera buffa (opera komiczna) | opera seria (opera poważna) | dramma giocoso | grand opera | kantata dramatyczna | |
| Rodzaje głosów | |
| basso profondo | bas | baryton | tenor | kontratenor | kastrat | kontralt | alt | mezzosopran | sopran | sopran liryczny | sopran dramatyczny | sopran koloraturowy | dyszkant | |
| Pozostałe pojęcia związane z operą | |
| akt | aria | libretto | partytura | prapremiera | premiera | primadonna | |
Norma - dwuaktowa opera tragiczna z tekstem Felice Romaniego i muzyką Vincenzo Belliniego.
Spis treści |
[edytuj] Osoby
- Severus, rzymski prokonsul w Galii - tenore
- Orowist, arcykapłan, druid - bas
- Norma, Arcykapłanka, córka Orowista - sopran
- Adalgiza, kapłanka - sopran
- Klotylda, powierniczka Normy - mezzosopran
- Flawiusz, przyjaciel Severusa - tenore
- dwaj synowi Normy i Severusa, druidzi, kapłani, wojownicy galijscy oraz rzymscy
[edytuj] Treść
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Czas i miejsce akcji: Galia, I wiek naszej ery.
[edytuj] Akt I
Odsłona 1: Druidzi zbierają się w świętym gaju i czkają na znak Normy do walki. Przysłuchują się temu Severus i Flawiusz. Severus mówi, o uczuciu do Adalgizy oraz o tym, że już nie kocha Normy. Druidzi oczekują znaku od Normy, jednak ta mówi, że Rzym jest skazany na zagładę. Wszyscy rozchodzą się. Pojawia się Adalgiza. Severus chce ją namówić do wyjazdu z nim do Rzymu.
Odsłona 2: Norma zwierza się Klotyldzie, że Severus nie zabierze jej ze sobą do Rzymu. Przychodzi Adalgiza i zwierza się ze swojej grzesznej miłości Normie. Nie mówi jednak, kogo kocha. Zjawia się Severus. Norma dowiaduje się o wszystkim. Adalgiza nie chce z nim iść.
[edytuj] Akt II
Odsłona 1: Norma chce uchronić swych synów przed niewolą rzymską. Myśli o zabiciu ich. Przywołuje jednak Adalgizę i prosi ją o opiekę nad synami w przypadku, gdy ona umrze. Adaliza postanawia namówić Severusa do powrotu do Normy.
Odsłona 2: Orowist i wojownicy galijscy czekają na znak od bogów do uderzenia na Rzymian.
Odsłona 3: Norma dowiaduje się o niepowodzeniu starań Adalgizy, którą Severus chce porwać. Kapłanka chce się zemścić. Daje znak do ataku. Do świątyni wdziera się Severus. Pojmany przez strażników zostaje doprowadzony do Normy. Obiecuje mu darowanie życia za wyrzeknięcie się Adalgizy. Prokonsul odmawia. Norma mówi, o swojej zdradzie (miłości do Severusa). Zostaje przygotowany stos i Norma wraz ze swym ukochanym zostają na nim spaleni.
[edytuj] Historia utworu
Światowa prapremiera odbyła się 26 grudnia 1831 roku w Mediolanie na deskach La Scali. Zaangażowano najsłynniejszych śpiewaków owych czasów (w roli Normy Giuditta Pasta, Adalgizy - Giuditta Grisi). Opera odniosła wielki sukces. W Polsce opera miała swoją premierę w Warszawie w 1835 roku i również bardzo się spodobała.
Zobacz też:
- Opery Belliniego na Wikipedii: Lunatyczka, Purytanie
Linki zewnętrzne:
- Aria Normy z I aktu Casta Diva w wykonaniu Marii Callas: www.youtube.com
- libretto w oryginale (po włosku): www.karadar.com
Źródła:
- Stromenger Karol: Iskier przewodnik operowy, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Iskry, 1976
