Licyniusz (cesarz rzymski)
Z Wikipedii
Licyniusz (właśc. Flavius Galerius Valerius Licinianus Licinius, ok.260-324 r. n.e.) - cesarz rzymski od 11 listopada 307 do 19 września 324.
Urodzony w Mezji, bliski przyjaciel cesarza Galeriusza, uczestnik jego wyprawy na Persów w 297. W wyniku nieudanych wypraw Sewera II i Galeriusza na zbuntowanych Maksencjusza i Maksymiana Herculiusa dnia 28 października 306 otrzymał godność cesarza wschodniego (nie uznaną przez Maksencjusza). Po konferencji w Carnuntum otrzymał tytuł Augustus 11 listopada 308 roku (władał Tracją, Ilirią i Pannonią). Przymierze z Konstantynem sprowokowało Maximinusa do ataku w 313 i w konsekwencji do samobójstwa Maximinusa.
Za knowania przeciw Konstantynowi został stracony w 325.
