Księga Amosa

Z Wikipedii

Stary Testament

Kanon protestancki, katolicki, prawosławny i koptyjski Rodzaju Wyjścia Kapłańska Liczb Powtórzonego Prawa Jozuego Sędziów Rut 1 Samuela 2 Samuela 1 Królewska 2 Królewska 1 Kronik 2 Kronik Ezdrasza Nehemiasza Estery Hioba Psalmy Przysłów Koheleta Pieśń nad pieśniami Izajasza Jeremiasza Lamentacje Ezechiela Daniela Ozeasza Joela Amosa Abdiasza Jonasza Micheasza Nahuma Habakuka Sofoniasza Aggeusza Zachariasza Malachiasza

Kanon katolicki, prawosławny i koptyjski Tobiasza Judyty 1 Machabejska 2 Machabejska Mądrości Syracha Barucha List Jeremiasza

Kanon prawosławny i koptyjski 2 Ezdrasza 3 Machabejska Ody Psalm 151

Kanon rosyjski i koptyjski 3 Ezdrasza

Kanon koptyjski Jubileuszy Henocha

Księga Amosa jest jedną z ksiąg prorockich Starego Testamentu.

[edytuj] Autor

Amos przed powołaniem go przez Boga na proroka zajmował się hodowlą owiec i nacinaniem fig na sykomorach, został powołany aby prorokował nie tylko ojczystej Judzie lecz głównie północemu królestwu Izraela. Pochodził z judzkiej miejscowości Tekoa, położonej jakieś 15 kilometrów na południe od Jerozolimy. Rozpoczął działalność prorocką za dni Judziego króla Jeroboama II, syna Joasza. Imię Amos znaczy będący brzemieniem lub niosący brzemie.

[edytuj] Treść księgi Amosa

• Wersety 1:1-2:3

Na początku Amos przystępuje do zapowiadania ognistych wyroków Bożych przeciwko wrogim narodom otaczającym Izraelitów. Dotyczą one Syryjczyków, Filistynów, Tyryjczyków, Edomitów, Ammonitów i Moabitów.

• Wersety 2:4-16

W części tej części Amos zapowiada wyroki przeciwko Judzie i Izraelowi, gdyż ich mieszkańcy zgrzeszyli odrzucając prawo Boże. Sami Izraelici nakłaniali wzbudzonych przez Boga nazirejczyków do łamania ich ślubów, a prorokom zabraniali prorokować.

• Wersety 3:1-6:14

Za pomocą dobitnych przykładów Amos wykazuje, iż to sam Bóg pobudził go do prorokowania. I czyni to zwłaszcza przeciwko miłującym luksusy łupieżcom, którzy mieszkają w Samarii. Bóg przypomina w jaki sposób karał i korygował naród izraelski. Amos intonuje tu proroczą pieśń żałobną nad Izraelem, lecz Bóg wzywa ich by Go szukali i pozostali przy życiu.

• Wersety 7:1-17

Bóg już nie przyjmuje żadnego usprawiedliwiania, zapowiada zburzenie sanktuariów Izraela i że powstanie z mieczem przeciwko domowi Jeroboama II. Tymczasem Amacjasz, kapłan z Betel posyła do Jeroboama wiadomość, iż Amos uknuł przeciw niemu spisek, nakazuje iść Amosowi do Judy i tam prorokować. Amos wyjaśnia, że wszystko to czyni z pełmonocnictwa Bożego i zapowiada, że na Amacjasza i jego dom spadnie nieszczęście.

• Wersety 8:1-9:15

W tej końcowej części Amos potępia Izraelitów za uciskanie ubogich i przysięga, iż będą musieli lamentować z powodu swoich niegodziwych uczynków. Zapowiada, iż wyrok Boży sięgnie ich choćby ukryli się w Szeolu lub wstąpili do niebios. Grzesznicy z jego ludu poginą od miecza. I na koniec zapowiada wspaniałą obietnicę dla powracających z wygnania, mówi o trwałych błogosławieństwach, które ześle Bóg.

[edytuj] Kanoniczność księgi Amosa

Niezbitym dowodem autentyczności księgi Amosa jest to, że Szczepan sparafrazował trzy zaczerpnięte z niej wersety o czym czytamy w Dziejach Apostolskich 7:42,43, oraz to że powoływał się na nią Jakub, co zanotowano w Dziejach Apostolskich 15:15-18 (Amosa 5:25-27; 9:11,12).

Księgi prorockie Starego Testamentu

Księga Izajasza (Iz) - Księga Jeremiasza(Jer) - Lamentacje Jeremiasza (Lm) - Księga Ezechiela (Ez) - Księga Daniela (Dn) - Księga Ozeasza (Oz) - Księga Joela (Jl) - Księga Amosa (Am) - Księga Abdiasza (Ab) - Księga Jonasza (Jon) - Księga Micheasza (Mi) - Księga Nahuma (Na) - Księga Habakuka (Ha) - Księga Sofoniasza (So) - Księga Aggeusza (Ag) - Księga Zachariasza (Za) - Księga Malachiasza (Ml) Księgi deuterokanoniczne Księga Barucha (Ba)