Jaskinia Kontaktowa
Z Wikipedii
| Jaskinia Kontaktowa | |
| Położenie: | Polska, Gmina Stronie Śląskie w pobliżu Starej Morawy |
| Właściciel: | Skarb Państwa (Lasy Państwowe) |
| Długość: | 119 m |
| Deniwelacja: | -23 m |
| Wysokość otworów: | 730 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny: |
180 m |
| Ekspozycja otworów: | ku SE |
| Ochrona i dostępność: |
chroniona jako użytek ekologiczny |
Jaskinia Kontaktowa – jaskinia położona w zboczu Janowca w Masywie Śnieżnika (Sudety Wschodnie), w okolicy wsi Stara Morawa w Gminie Stronie Śląskie.
Spis treści |
[edytuj] Powstanie jaskini
Powstała na kontakcie soczewy marmuru i łupków łyszczykowych. Utworzyła się dzięki wnikaniu wód powierzniowych odwadniającychg stok góry w miejscu kontaktu skały rozpuszczalej i nierozpuszczalnej. W jaskini występują osady typu zwietrzelinowego, żwiry allochtoniczne i gliniaste na dnie syfonu. Jaskinia nie posiada szaty naciekowej. Na ścianach można znaleźć liczne ślady przepływu wody.
[edytuj] Opis jaskini
Jej otwór wejściowy położony jest w nieczynnym, prawdopodobnie XIX-wiecznym kamieniołomie marmuru, po którym pozostała sporej wielkości pieczara, zarośnięty piarg i fragment ziemianki z kamiennymi ścianami. Stare wyrobisko zlokalizowane jest w skalistej ścianie dość głębokiego, ciemnego wąwozu wyciętego w zalesionym zboczu przez okresowo płynący tu potok.
Niełatwe do odnalezienia wejście do jaskini jest sztucznie wykonane. Znajduje się ono w dolnej grupie skał wąwozu w złomowisku. Otwór jest skośną szczeliną o wysokości 0,6 m i szerokości 2,8 m prowadzącą do korytarza opadającego pod kątem 40° w kierunku NE. Długość tego korytarza wynosi ok. 9 m. W połowie długości zacieśnia się on do 1,1 m szerokości i 0,3 m wysokości. Dalej korytarz przechodzi w Salę Maramitową mającą przeciętną wysokość 1,7 m, długość 5 m i szerokość dochodzącą do 4,4 m. Jej strop zbodowany jest z łupków, a dno z marmurów wysielonych zwietrzeliną z łupków odpadłych od stropu lub naniesionych korytarzem. W centralnej części sali znajduje się kilka marmitów. (cdn)
[edytuj] Biologia
W okolicy oworu nie występuje roślinność zielona. Światło penetruje jaskinię do głębokości ok. 5 m. W jakini stwierdzono występowanie kiełża Nipsogellus zondti i wypławka krynicznego Planavia alpina w syfonie końcowej części jaskini, kilkunastu egzemplarzy nietoperzy oraz sporą ilość pajęczaków.
[edytuj] Bibliografia
- Jaskinie Sudetów praca zbiorowa pod red. Mariana Puliny, Polskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk o Ziemi, Warszawa 1996, ISBN 83-900997-9-9
