James Irwin

Z Wikipedii

James Benson Irwin

James Benson Irwin (ur. 17 marca 1930 w Pittsburghu, stan Pensylwania, zm. 8 sierpnia 1991 w Glenwood Spring, stan Kolorado) pułkownik lotnictwa, astronauta amerykański, ósmy człowiek na Księżycu.

[edytuj] Wykształcenie oraz służba wojskowa

• 1947 - w Salt Lake City, stan Utah ukończył średnią szkołę (East High School).
• 1951 – został absolwentem Akademii Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (United States Naval Academy) otrzymując licencjat. Tego samego roku wstąpił do sił powietrznych. Szkolenie lotnicze odbył w bazach Hondo i Reese w Teksasie. Po jego zakończeniu służył jako pilot myśliwców.
• 1957 – na Uniwersytecie Michigan (University of Michigan) otrzymał stopień magistra inżynierii lotniczej i nawigacji.
• 1957 – 1960 – w bazie lotniczej Wright-Patterson (stan Ohio) brał udział w testach rakiety AIM-47.
• 1960 - 1961 – pomyślnie ukończył wojskową szkołę dla pilotów eksperymentalnych (Air Force Experimental Flight Test Pilot School) w bazie Edwards w Kalifornii.
• grudzień 1963 – zakończył kurs w szkole wojskowych pilotów doświadczalnych (Air Force Aerospace Research Pilot School) w bazie Edwards w Kalifornii.

W Squadron Officer School ukończył kurs dla młodszych oficerów. Został również absolwentem Air Command and Staff College. Brał udział w pracach nad naddźwiękowym samolotem przechwytującym YF-12A oraz kompleksowych testach samolotu F-12 w bazie Edwards w Kalifornii. Służył przez pewien czas w Sztabie Dowództwa Obrony Przeciwlotniczej.

• w lipcu 1972 w stopniu pułkownika przeszedł do rezerwy.

Jako pilot wylatał 7 015 godzin, z czego 5 300 z nich na samolotach z napędem odrzutowym.

[edytuj] Kariera astronauty

David Scott i James Irwin podczas treningu w symulatorze lądownika księżycowego LM.

• 1963 – brał udział w trzecim naborze astronautów NASA. Został jednym z 34 finalistów. Po badaniach medycznych nie został jednak zakwalifikowany, z uwagi na obrażenia odniesione w wypadku lotniczym w 1961 (złamanie obu nóg i wstrząs mózgu).
• 4 kwietnia 1966 dostał się do piątej grupy astronautów NASA (NASA 5).
• 1 czerwca 1968 – w dwuosobowej załodze uczestniczył w pierwszych testach ciśnieniowych modułu księżycowego LM (LTA-8 - LM Test Article 8).
• 1969 – był w załodze wspierającej podczas misji Apollo 10. Został włączony do załogi rezerwowej lotu Apollo 12 i podstawowej – Apollo 15 (jako pilot modułu księżycowego).
• 27 lipca – 7 sierpnia 1971 – uczestniczył w wyprawie statku kosmicznego Apollo 15.
• sierpień 1971 - został mianowany do załogi rezerwowej ekspedycji Apollo 17.
• maj 1972 – w wyniku wewnętrznego śledztwa NASA w sprawie nielegalnego przewiezienia przez astronautów kilkuset kopert „poczty księżycowej” ze znaczkami misji zostaje odsunięty od dalszych przygotowań do lotów kosmicznych.
• lipiec 1972 – James Irwin opuszcza NASA.

[edytuj] Loty załogowe

James Irwin podczas załadunku sprzętem naukowym pojazdu LRV.

Próbki gruntu Irwin pobierał przy pomocy specjalnego przyrządu ułatwiajacego to zadanie.

• Apollo 15

W dniach 26 lipca – 7 sierpnia 1971 był pilotem modułu księżycowego „Falcon” podczas misji Apollo 15. W czasie lotu towarzyszyli mu: dowódca misji David Scott i Alfred Worden pilot modułu dowódczego „Endeavour”. 30 lipca 1971 David Scott i James Irwin wylądowali w rejonie tzw. szczeliny Hadleya, w okolicach księżycowych Apeninów. Tym razem astronauci, w odróżnieniu od swoich poprzedników, byli wyposażeni w pojazd LRV (Lunar Roving Vehicle), który umożliwiał im poruszanie się po powierzchni Srebrnego Globu. Dzięki temu podczas 3 spacerów na zewnątrz modułu LM spędzili na powierzchni Księżyca ponad 18 godzin pokonując przy tym trasę liczącą ponad 27 km. 31 lipca – ponad 6,5 godziny, 1 sierpnia – ponad 7 godzin i 2 sierpnia – blisko 5 godzin. 67 godzin po lądowaniu astronauci wystartowali w drogę powrotną zabierając ze sobą próbki gruntu o łącznej wadze 77 kg i ponad 1 000 fotografii wykonanych podczas pobytu na Księżycu. 7 sierpnia 1971 kapsuła Apollo 15 wodowała na Oceanie Spokojnym w odległości niecałych 2 km od okrętu ratowniczego USS Okinawa.

[edytuj] Po opuszczeniu NASA

Po opuszczeniu NASA Irwin założył w Colorado Springs organizację religijną High Flight Foundation, której przewodniczył. W latach osiemdziesiątych poprowadził sześć wypraw na górę Ararat w poszukiwaniu Arki Noego. Irwin twierdził, że z kosmosu dostrzegł fragment Arki w tamtym rejonie. Jednak wyprawy te nie potwierdziły jego informacji.

Napisał książkę "To Rule The Night" (1973), w której przedstawił swoją pracę w korpusie astronautów NASA, lot Apollo 15 oraz swoje zwrócenie się w stronę chrześcijaństwa. Poza tym wydał: "More Than Earthlings" (1983), "More Than an Ark on Ararat" (1985) i "Destination Moon" (1989).

Zmarł na zawał serca w szpitalu w Valley View w Glenwood, stan Kolorado.

[edytuj] Nagrody i odznaczenia

• Air Force Distinguished Service Medal
• Air Force Commendation Medal (dwukrotnie)
• NASA Distinguished Service Medal
• Command Pilot Astronaut Wings
• United Nations Peace Medal
• AIAA Haley Astronautics Award (1972)

[edytuj] Wykaz lotów

• NASA - biografia J. Irwina(j.angielski)