J-80 (typ jachtu)
Z Wikipedii
| J-80 | |
| Konstruktor | Henryk Kujawa |
| Rok konstrukcji | 1967 |
| Kraj pochodzenia | Polska |
| Typ ożaglowania | jol |
| Podstawowa pow. ożaglowania | ok. 80 m2 |
| Długość maksymalna | ok. 13,9 m |
| Długość LWK | ok. 11,5 m |
| Szerokość maksymalna | 3,55 m m |
| Wyporność | 13000 kg |
| Typ kadłuba | balastowy |
| Materiał konstrukcyjny | stal |
| Zanurzenie minimalne | 1,8 m cm |
| Ilość załogi | 2-10 |
| Moc silnika | ok. 30 KM |
J-80 – typ dwumasztowych jachtów pełnomorskich z poszyciem stalowym, z ożaglowaniem typu jol, zaprojektowanym ok. 1964 r. przez inż. Henryka Kujawę. W 1967 roku zwodowano pierwszy prototyp - s/y Euros. Już po pierwszych dwóch sezonach okazało się że konstrukcja mimo dużej dzielności ma pewne wady. Doświadczenia z Eurosa pozwoliły dokonać kilku poprawek, m.in. powiększono wyporność części rufowej, co poprawiło dzielność jednostki przy kursach baksztagowych.
Zbudowano kilkadziesiąt jachtów tej konstrukcji. Budowała je m.in. stocznia w Płocku.
Jachty J-80 są cenione za ich wysoką dzielność w trudnych warunkach, oraz świetne warunki do wypraw w trudne rejony. Dariusz Bogucki zbudował Mestwina na wyprawę na archipelag Svalbard (1970 r.) i Freyę z myślą o wyprawie do Grenlandii.
Niektóre jachty typu J-80:
- s/y Alf
- s/y Dziwna
- s/y Eltanin
- s/y Euros
- s/y Freya
- s/y Ina
- s/y Merkury
- s/y Mestwin
- s/y Nitron
- s/y Odkrywca
- s/y Piana
- s/y Rega
- s/y Solanus
- s/y Syrenka
- s/y Śniadecki
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu żeglarstwa.
