Jōmon
Z Wikipedii
 |
|
| To jest artykuł z cyklu Historia Japonii |
|
| Portal: Japonia |
Jōmon (jap. 縄文時代 - Jōmon-jidai) - najstarszy okres w chronologii Japonii odpowiadający neolitowi. Często jest on dzielony na pięć podokresów dla środkowej Japonii oraz na trzy okresy dla Kiusiu i Hokkaidō. Kultura tego okresu była stopniowo wypierana ku północy i wschodowi. Zwykle za końcową datę okresu Jōmon uważa się rok 300 p.n.e. (niektóre źródła podają także rok 250 p.n.e.) Tak naprawdę niewiele wiadomo na temat tego okresu - jedynych informacji dostarczają wykopaliska archeologiczne, dzięki którym odkryto m.in. ślady kultury ceramicznej. Wiemy też, że w tym okresie ludzie trudnili się przede wszystkim zbieractwem, myślistwem i rybołówstwem.
W miarę doskonalenia narzędzi myślistwo stało się podstawowym zajęciem. Zaczęły powstawać małe osady złożone z kilkunastu domów. W miejscu takich osad wykopano wiele glinianych figurek, które świadczą o jednym z pierwszych kultów bogów na wyspach. Figurki zwane są dogu, a ich forma jest dość złożona jak na owe czasy. Najczęściej przedstawiają one kobiety, rzadziej zwierzęta, czasami półludzi-półzwierzęta.
Zamieszczone dzięki uprzejmości - http://fakku.prv.pl/
 Statuetka z okresu Jōmon |
 Gliniane naczynie z okresu Jōmon |
