Hiacynt (roślina)
Z Wikipedii
| Hiacynt | |
 Hiacynt wschodni |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Podgromada | Magnoliophytina |
| Klasa | jednoliścienne |
| Podklasa | liliowe |
| Nadrząd | liliopodobne |
| Rząd | amarylkowce |
| Rodzina | hiacyntowate |
| Rodzaj | hiacynt |
| Nazwa systematyczna | |
| Hyacinthus L. | |
Hiacynt (Hyacinthus L.) - rodzaj roślin cebulowych wieloletnich należący do rodziny hiacyntowatych. Pochodzą z Azji Mniejszej.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Wysokość 25 - 30 cm.
- Liście
- Równowąskie.
- Kwiaty
- Zebrane w grona, czerwone, różowe, pomarańczowe, łososiowe, żółte, fioletowe, białe, niebieskie. Okres kwitnienia przypada od kwietnia do maja. Liczba dzwonkowatych kwiatów w gronie zależy między innymi od wielkości cebuli. Duże cebule mogą wyprodukować 60-70 kwiatów. Do uprawy ogrodowej najlepiej nadają się hiacynty o kilkunastu kwiatach w kwiatostanie. Hiacynty mają charakterystyczny, upajający zapach, który był czynnikiem determinującym sukces tego rodzaju w uprawach ogrodowych i uprawie we wnętrzach. Zapach ten często jest opisywany jako mocny i ciężki.
- Organ spichrzowy
- Cebula.
- Wymagania
- Stanowisko słoneczne do częściowo zacienionego. Zaletą stanowiska lekko zacienionego jest dłuższy okres kwitnienia kwiatów. Hiacynty wymagają dobrze przepuszczalnej gleby.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina ozdobna : Hiacynty należą do najpopularniejszych roślin ogrodowych stosowanych na rabaty i obwódki. Powodami popularnośći jest bardzo szeroka gama kolorów, zapach, łatwość uprawy.
- Sposób uprawy : Rozmnażanie hiacyntów nie należy do najprostszych. Wymagana jest odpowiednia gleba. Głębokość sadzenia wynosi 20 cm. Rozstawa - 15 cm. Do uprawy w doniczkach najlepiej nadają są hiacynty o krótkiej, sztywnej łodydze.
- Historia uprawy : Pierwotnie hiacynty rosły w rejonie basenu Morza Śródziemnego, głównie w Turcji. Gatunki pochodzące od przodków zostały nazwane hiacyntami wschodnimi (Hyacinthus orientalis). Uprawa hiacyntów w Holandii sięga 400 lat wstecz. Na terenach starożytnego Rzymu i Grecji były już znane. Wiek XVII i XVIII to okres wielkiej „hiacyntowej prosperity”. W tamtym okresie pojedyncze cebule można było sprzedać za 300 dolarów, co było niebagatelną sumą na owe czasy.
[edytuj] Systematyka
[edytuj] Gatunki
- hiacynt wschodni (Hyacinthus orientalis L.)
[edytuj] Odmiany
Uprawianych jest około 100 odmian hiacyntów, ale mniej niż 25 stanowi 90 proc. całej światowej produkcji. Hiacynty są często sadzone w grupach 3-5 na jednej rabacie lub w większych grupach, jednokolorowe lub wielokolorowe.
- Ciemnoniebieskie
- ‘Atlantic’
- ‘Blue Jacket’
- ‘Delft Blue’Fioletowe
- ‘Amethyst’
- ‘Anna Liza’
- 'Splendid Cornelia’Czerwone
- ‘Amsterdam’
- 'Hollyhock’
- ‘Jan Bos’
- Różowe
- ‘Anna Marie’
- ‘Fondant’
- ‘Lady Derby’
- ‘Marconi’
- ‘Pink Pearl’
- Żółte
- ‘City of Haarlem’
- Pomarańczowe
- ‘Gypsy Queen’
- Białe
- ‘Carnegie’
- ‘L’Innocence’
- ‘White Pearl’
Kolory i kształty kwiatostanów wszystkich wymienionych odmian są wyjątkowe, ale na szczególną uwagę zasługują ‘Hollyhock’ o podwójnych kwiatach, żółte ‘City of Haarlem’, białe ‘Carnegie’ i ostatnio wyhodowany łososiowo-pomarańczowy ‘Gypsy Queen’
