Georg Simmel
Z Wikipedii
Georg Simmel (ur. 1 marca 1858 w Berlinie, zm. 28 września 1918 w Strasburgu w rodzinie żydowskiej) był jednym z pierwszych niemieckich socjologów, a także filozofem, eseistą oraz teoretykiem kultury.
W roku 1881 uzyskał doktorat z filozofii, a w 1885 habilitację, choć nigdy nie zrobił wielkiej kariery uniwersyteckiej, a przez długi czas wykładał na uniwersytecie jako tzw. docent prywatny, tj. z pensją płaconą przez studentów a nie uniwersytet. Dopiero w 1914 roku uzyskał katedrę na podrzędnym uniwersytecie w Strasburgu.
Spis treści |
[edytuj] Socjologia
Był twórcą najważniejszych założeń formalizmu w socjologii, które pozwoliły na wyodrębnienie jej spośród innych nauk. Za przedmiot socjologii Simmel uznał trwałe formy społeczne, badane niezależnie od kontekstu historyczno-psychologicznego, w jakim występują. Pojęciu społeczeństwa, które kwestionował jako realny byt przeciwstawiał proces uspołecznienia, którego badaniem miałaby zająć się socjologia. W szczególności socjolodzy według niego mieli skupić się na badaniu interakcji i ich form. Simmel był też jednym z twórców mikrosocjologii.
[edytuj] Filozofia
Zdaniem Simmla filozofia powinna nie zajmować się światem zewnętrznym, ale wyrazić świat wewnętrzny. Simmel połączył idee Kanta z dominującym w XIX wieku pozytywizmem. Jego zdaniem, spojrzenie człowieka na świat jest uwarunkowane zarówno biologicznie, zwłaszcza z powodu budowy narządów zmysłów, jak i społecznie. Takiego pochodzenia są zarówno prawa logiczne, jak i zasady moralne. Wbrew Kantowi uważał poznanie za relatywne, uwarunkowane przez historię (relatywizm).
[edytuj] Bibliografia
- Filozofia pieniądza (1900)
- Zagadnienia filozofii dziejów (1904)
- Kant (1905)
- Socjologia (1908)
- Filozofia kultury (1916)
