Fokker (wytwórnia lotnicza)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Fokker 70 z włączonymi odwracaczami ciagu.

Fokker - holenderska wytwórnia lotnicza założona 21 lipca 1919 roku przez Antona Fokkera.

Spis treści

1 Historia
2 Najsłynniejsze konstrukcje Fokkera
3 Samoloty zaprojektowane i zbudowane przez Fokkera

[edytuj] Historia

Spin pierwszy samolot Fokkera.

Wytwórnia Fokker została założona 22 lutego 1912 roku przez Holendra Antona Fokkera, jednego z pionierów lotnictwa. W wieku 20 lat Anton Fokker zbudował swój pierwszy samolot nazwany Spin (hol. Pająk), który był pierwszą holenderską maszyną latającą. W 1912 założył w Berlinie firmę Fokker Aeroplanbau, którą później przeniósł do Schwerin.

Podczas I wojny światowej budował samoloty we współpracy z Hugo Junkersem, wspólnikiem narzuconym przez rząd niemiecki. Wytwórnia Fokkera zasłynęła po skonstruowaniu samolotu Fokker E.III wyposażonego w zsynchronizowane karabiny maszynowe strzelające przez śmigło bez jego uszkodzenia. Następnie równie sławne konstrukcje Fokkera to Fokker D.VII i słynny trójpłatowy Fokker Dr.I Dreidekker, na którym latał as myśliwski] lotnictwa niemieckiego Manfred von Richthofen zwany Czerwonym Baronem. Wiele wczesnych konstrukcji wytwórni Fokkera, zwłaszcza samolotów myśliwskich, ze względu na niewystarczające testowanie maszyn w fazie projektowania i produkcji, miało tendencję do obrywania się skrzydeł, a nawet rozpadania się na kawałki podczas bardzo ostrych manewrów. Do momentu wprowadzenia Dreidekkera rozwiązano jednak problemy ze słabą wytrzymałością maszyn.

W 1919 Fokker zrezygnował ze współpracy z Junkersem i powrócił do Holandii, gdzie założył własną firmę. Anton Fokker opuszczając Niemcy nie wyjechał z pustymi rękami, ale przeszmuglował przez granicę samoloty D.VII i C.I wraz z częściami zamiennymi, co pozwoliło mu na szybki start nowej firmy.

Nowa firma Fokkera nastawiła się raczej na rynek samolotów cywilnych niż wojskowych, chociaż nie stroniła także i od takich konstrukcji przeznaczonych głównie dla lotnictwa holenderskiego. Jedynym wyjątkiem było lotnictwo Finlandii które zamówiło znaczną liczbę samolotów Fokker C.V, C.X i D.XXI.

W latach 20. największym sukcesem wytwórni był trójsilnikowy samolot pasażerski F.VII/3m, który zdominował europejski rynek do momentu wprowadzenia w połowie następnej dekady amerykańskich i niemieckich, całkowicie metalowych maszyn.

Anton Fokker zmarł w grudniu 1939 roku podczas wizyty w Stanach Zjednoczonych, gdzie działał bardzo prężnie rozwijający się oddział jego firmy.

Holenderskie fabryki Fokkera zostały całkowicie zniszczone podczas II wojny światowej, ale odbudowano je w 1951 roku w pobliżu portu lotniczego Schiphol w pobliżu Amsterdamu. W obiektach tych budowano samoloty myśliwskie na licencji Lockheeda F-104 Starfighter. Druga fabryka Fokkera powstała w Woensdrecht.

Fokker był jednym z głównych udziałowców konsorcjum F-16, którego celem była produkcja samolotów F-16 Fighting Falcon dla sił zbrojnych Belgii, Danii, Holandii i Norwegii. Konsorcjum składało się z firm i agencji rządowych tych krajów oraz Stanów Zjednoczonych. Samoloty F-16 zostały zbudowane z komponentów wyprodukowanych w krajach europejskich członków konsorcjum, w fabrykach Fokkera i SABCA w Belgii.

Fokker F27 Friendship

W 1958 roku wprowadzono na rynek nowy samolot Fokker F27 Friendship (ang. przyjaźń), który był najlepiej na świecie sprzedającym się samolotem pasażerskim o napędzie turbośmigłowym zbudowanym w liczbie prawie 800 egzemplarzy w latach 1958 - 1986. Następcami F27 były Fokker F28 Fellowship (ang. koleżeństwo), Fokker F50, Fokker F70 i Fokker F100. Oba typy F27 a później F28 użytkowało Królewskie Lotnictwo Holandii, a książę Bernhard sam je pilotował.

W 1969 wytwórnia Fokker weszła w spółkę z Vereinigte Flugtechnische Werke z Bremy, która reprezentowała holding ERNO. Nowa spółka zbudowała odrzutowy samolot pasażerski VFW-614, który nie zyskał dużego zainteresowania na rynku. W czerwcu 1974 roku Europejska Agencja Kosmiczna zleciła konsorcjum ERNO-VFW-Fokker GmbH budowę modułu ciśnieniowego laboratorium kosmicznego Spacelab.

W 1996 wytwórnia Fokker ogłosiła bankructwo, ale niektóre jej oddziały przetrwały. Oddział badań kosmicznych stał się osobną firmą o nazwie Dutch Space, która została w 2005 roku wykupiona przez EADS.

Oddziały wytwórni Fokker, które produkowały części zamienne do samolotów i zajmowały się ich remontami zostały przejęte przez Stork N.V. obecnie znaną pod nazwą Stork Aerospace Group.

W międzyczasie powstała firma Rekkof Aircraft, której zadaniem jest wznowienie produkcji samolotów Fokker 70NG i Fokker 100NG (NG od Next Generation - ang. Następna Generacja).

[edytuj] Najsłynniejsze konstrukcje Fokkera

Wprowadzenie samolotu Fokker E.I do służby w lotnictwie niemieckim w 1915 dało początek Zmorze Fokkera, niemal całkowitej dominacji niemieckich samolotów w powietrzu.
Manfred von Richthofen Czerwony Baron, lata na trójpłatowym samolocie Fokker Dr.I.
Wprowadzenie w 1918 Fokkera D.VII przez lotnictwo niemieckie powoduje kolejne zjawisko Zmory Fokkera.
Richard Byrd przeleciał w 1927 przez Ocean Atlantycki z Nowego Jorku do Paryża na samolocie Fokker F.VII
Amelia Earhart pierwsza kobieta, która w 1928 przeleciała samolotem Fokker F.VII przez Atlantyk (ze Stanów Zjednoczonych do małego walijskiego miasteczka Burry Port.
W tym samym roku Charles Kingsford-Smith również na Fokkerze F.VII jako pierwszy przeleciał nad Pacyfikiem.
Zbudowany w 1951 roku Fokker S-14 Machtrainer był jednym z pierwszych samolotów szkolno-bojowych o napędzie odrzutowym.