DVD-R
Z Wikipedii
DVD-R to jeden ze standardów jednokrotnego zapisu informacji na nośniku danych jakim jest dysk optyczny DVD. Umożliwia zapis 4,7 GB (4.38 GiB) danych na jedną stronę nośnika, co w wypadku dysków dwustronnych daje pojemność 9 GB. Kompatybilny z DVD-R standard wielokrotnego zapisu informacji to DVD-RW.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Standard DVD-R został wprowadzony jesienią roku 1997 przez firmę Pioneer Corporation. W 1999 roku pojawiły się płyty wielokrotnego zapisu DVD-RW. Aby chronić prawa autorskie, w 2000 roku DVD Forum ustaliło zmodyfikowany standard nazwany "DVD-R for General" (DVD-RG), a dotychczasowy standard nazwano "DVD-R for Authoring" (DVD-RA). Nagrywarki działające w systemie DVD-RG nie mogą nagrywać obszaru płyty odpowiedzialnego za kontrolę praw autorskich w przeciwieństwie do urządzeń DVD-RA, co uniemożliwia tworzenie dokładnych kopii. Obecnie format DVD-R obsługiwany jest przez ponad 90% odtwarzaczy DVD.
W 2002 roku powstał konkurencyjny standard DVD+RW opracowany przez koalicję firm zrzeszonych w DVD+RW Alliance.
[edytuj] Technologia
Większą pojemność zapisu dysku DVD-R w stosunku do CD-R uzyskuje się dzięki zmniejszeniu rozmiaru zagłębień (pit) i wypukłości (land). Do zapisu i odczytu używa się lasera o długości fali 650 nm. Dyski tworzone są z dwóch krążków wykonanych z poliwęglanu, klejonych ze sobą w procesie produkcji. Pierwszy z nich zawiera warstwę zapisywalną, pokrytą aluminium i specjalnym barwnikiem, drugi służy tylko zachowaniu stabilności dysku podczas odczytu/zapisu. W dyskach dwustronnych oba krążki zawierają warstwę zapisywalną.
