Chorąży wielki koronny
Z Wikipedii
Chorąży wielki koronny (łac. vexillifer regni) - urząd dworski I Rzeczypospolitej.
Urzędnik ten występował już za panowania Kazimierza Wielkiego, po raz pierwszy wymienia go dopiero Jan Długosz, opisując bitwę pod Grunwaldem.
Chorąży wielki koronny nosił chorągiew wielką królestwa przy królu, w czasie najważniejszych ceremonii dworskich takich jak koronacje, pogrzeby, hołdy pruskie i kurlandzkie. Stał zazwyczaj po prawej stronie monarchy. W 1633 doszło na tym tle do sporu z miecznikiem wielkim koronnym, który też chciał zająć to miejsce.
