Azotany(III)
Z Wikipedii
Azotany(III) (dawniej azotyny) to sole lub estry kwasu azotowego(III).
Spis treści |
[edytuj] Budowa azotanów(III)
Wszystkie azotany(III) zawierają jon NO2-. Jon ten jest izoelektronowy (ma tę samą ilość elektronów i ich rozmieszczenie) z cząsteczką ozonu. Od anionu NO3- występującego w azotanach(V) różni się tym, że trzeci ze zhybrydyzowanych orbitali sp2 nie tworzy wiązania z atomem tlenu - zostaje zajęty przez niewiążącą parę elektronową. Obydwa wiązania N-O są więc równocenne, a cząsteczka ma kształt trójkąta.
W wyniku przyjęcia przez jon NO2- kationu (np. wodoru czy metalu), na utworzenie wiązania jest zużywana jedna z niewiążących par elektronowych któregoś z atomów tlenu. W przypadku reakcji jonu NO2- np. z atomem węgla powstają zarówno estry kwasu azotowego(III), jak i związki nitrowe.
[edytuj] Właściwości
Nieorganiczne azotany(III) są substancjami krystalicznymi. Rozpuszczają się w wodzie. Mogą wykazywać zarówno właściwości redukujące, np. wobec nadmanganianu potasu w kwaśnym środowisku:
- 2KMnO4 + 5KNO2 + 3H2SO4 → 2MnSO4 + 5KNO3 + K2SO4 + 3H2O
czyli jonowo:
- 2MnO4- + 5NO2- + 6H+ → 2Mn2+ + 5NO3- + 3H2O,
jak i utleniające, np. wobec wodorków niemetali.
[edytuj] Otrzymywanie
Azotany(III) można otrzymać przez wprowadzenie mieszaniny tlenku azotu(II) i tlenku azotu(IV) do roztworów wodorotlenków lub węglanów metali alkalicznych, np.
- 2NaOH + NO + NO2 → 2NaNO2 + H2O
Inną metodą jest redukcja stopionych azotanów(V) metalicznym ołowiem, np.
- NaNO3 + Pb → NaNO2 + PbO
Niektóre azotany(V) redukują się do azotanów(III) pod wpływem podgrzania, np.
- 2KNO3 → 2KNO2 + O2
[edytuj] Ważniejsze azotany(III)
- azotan(III) potasu
- azotan(III) sodu
- azotan(III) amonu
- azotan(III) etylu
- azotan(III) pentylu
