Aleksander z Malonne
Z Wikipedii
Aleksander z Malonne (zm. 9 marca 1156), biskup płocki od 1129. Pochodził z terenów dzisiejszej Belgii, z okolic Liège. Przybył do Polski razem z bratem Walterem, wyświęconym potem na biskupa wrocławskiego, którego wprowadzał w stosunki polskie. Wraz ze swoim bratem przeprowadzał w Polsce reformy papieża Grzegorza VII, a także prowadził wyprawy na pogańskich Prusów oraz uczestniczył w walce z Władysławem Wygnańcem i sprawował opiekę nad Bolesławem Kędzierzawym. Zasłużył się jako mecenas sztuki i fundator kościołów.
W Płocku na miejscu piastowskiej rotundy z 3 absydami rozpoczął budowę murowanej romańskiej katedry na Wzgórzu Zamkowym (1130-1144). Ufundował osadzone w niej brązowe drzwi wejściowe wykonane na zamówienie w latach 1152-1154 w ludwisarni Riquina i Weismutha w Magdeburgu (już w średniowieczu zostały wywiezione do Rosji, obecnie w nowogrodzkim soborze św. Zofii, w płockiej katedrze znajduje się kopia). Katedrę konsekrowano w 1144.
Sprowadził kanoników regularnych do Czerwińska.
| Poprzednik Szymon h. Gozdawa |
 |
Biskup płocki 1129-1156 |
|
Następca Werner Roch |
