Zwitsers systeem
Het Zwitsers systeem is een toernooisysteem dat veel wordt toegepast bij schaken en andere denksporten.
De basis van het systeem is dat men een aantal punten krijgt (1 voor een overwinning, 1/2 voor een remise bijvoorbeeld), en dat in elke ronde zoveel mogelijk de spelers met hetzelfde aantal punten tegen elkaar wordt ingedeeld, doch dezelfde spelers spelen niet tweemaal tegen elkaar. Hierdoor worden dus in het verloop van het toernooi de sterkere spelers tegen elkaar geloot evenals de zwakkere.
Aan het eind bepaalt het aantal punten dat elke speler heeft behaald de uitslag van het toernooi. Wanneer die gelijk zijn, worden vaak de zogenaamde weerstandspunten gebruikt om een uitslag te bepalen. Dit is het aantal punten behaald door de tegenstanders van een speler. Het idee daarachter is dat een speler met veel weerstandspunten relatief zware tegenstanders heeft gehad.
Voordeel van het Zwitsers systeem is dat het gegeven het aantal ronden een betere kans geeft de sterkste spelers ook bovenaan in de uitslag tegen te komen dan de meeste andere systemen, en dat het ook voor spelers die al uitgeschakeld zijn nog interessante partijen biedt. Een nadeel is dat er geen beslissende finalepartij in de laatste ronde is, wat het toernooi wellicht minder interessant maakt voor publiek.
Zie ook: MacMahon systeem
