Wolfspoot
| Wolfspoot | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
|
||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Lycopus europaeus |
De wolfspoot (Lycopus europaeus) is een overblijvende, tot bijna 1 meter hoge plant in de Lipbloemenfamilie.
Inhoud |
[bewerk] Kenmerken
De rechtopstaande vierkante stengel is vaak vertakt.
De eirond tot lancetvormige bladeren zijn ingesneden tot gezaagd, aan de voet van de stengel zelfs veerspletig. Ze zijn tegenoverstaand.
De bloemen zijn in kransen rond de stengel gegroepeerd rond de bladoksels. De kleine bloemen zijn wit met aan de binnenzijde paarse stippen. De bloemkroon heeft 4 ongeveer gelijke slippen.
[bewerk] Verpreiding
Men kan de Wolfspoot aantreffen op drassige plaatsen zoals in vochtige bossen, moerassen en langs sloten.
[bewerk] Ecologische aspecten
De plant is gevoelig voor verschillende bladmineerders:
- Coleophora albitarsella: de gangmijn kan aan boven en onderzijde van het blad zitten
- Chromatomyia horticola heeft een licht of niet gekronkelde gangmijn
- Phytomyza lycopi heeft een sterk gekronkelde gangmijn
- Amauromyza labiatarum heeft een smalle gang uitmondend in een blaasmijn
[bewerk] Gebruik
Het schijnt dat de plant in de Middeleeuwen gebruikt werd tegen malaria. De plant bevat echter geen werkzame stoffen hiertegen.
Wel bevat de plant lycopine, looistoffen en bitterstoffen. Deze helpen om jodiumproductie in de schildklier te voorkomen. Extracten van de plant worden daarom nog steeds verwerkt in medicijnen tegen verschillende aandoeningen tegen overmatige schildklieractiviteit en aanverwante kwalen als de ziekte van Basedow.
[bewerk] Afbeeldingen
