Wing Chun
 Deze pagina is buiten gebruik genomen 
De volgende reden is hiervoor opgegeven: Zie http://wingchun.antville.org/topics/Artikelen/. Het is mogelijk dat de tekst met toestemming van de auteur of van een andere bron gekopieerd is, maar dat dit niet duidelijk gemaakt is bij het aanmaken van dit artikel. Indien dit het geval is, kaart dit dan a.u.b. aan op de overlegpagina van dit artikel en op de betreffende verwijderlijst. Als je een auteursrechtvrije invulling voor deze pagina weet, aarzel dan vooral niet en vervang deze tekst door jouw bijdrage. Vergeet deze pagina dan niet van de verwijderlijst te halen! Als het artikel dusdanig is verbeterd en aangepast dat het wel binnen Wikipedia past, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dit aan op de lijst door het toevoegen van de reden. (↓) |
Wing Chun (ook wel Wing Tsun, Wing Tchun, Ving Chun of Ving Tsun gespeld, Chinees 永春, pinyin Yong Chun, betekenis 'Eeuwige Lente') is een Chinese vechtsport.
Wing Chun is afkomstig uit het zuid-oosten van China, de provincie Fatshan. Over het ontstaan van dit martial arts systeem bestaat een legende, die meestal ongeveer als volgt wordt verteld.
Het begint ruim drie eeuwen geleden in een zuidelijke provincie van China met de vernietiging van een Shaolintempel door het keizerlijke leger. De reden was dat de toenmalige Manchu keizer had ontdekt dat deze tempels als schuilplaats werden gebruikt door rebellen en hij dus de tempels liet platbranden. In Shaolintempels werd en wordt deze vechtvorm beoefend in het kader van zowel zelfverdediging als gezondheidsredenen. Boedhistische monniken mogen geen wapens dragen en werden vaak overvallen als ze van klooster naar klooster trokken.
Volgens de legendes was eén van degenen die wisten te ontkomen de non Ng Mui. Tijdens haar vlucht zag ze op een dag een gevecht tussen een slang en een kraanvogel. Aan de hand van de inzichten die zij opdeed tijdens dit gevecht ontwikkelde zij een totaal nieuwe stijl van martial arts, dat aanvankelijk 'Orthodox Shao Lin' genoemd werd.
Enige tijd later ontmoette Ng Mui Yim Wing Chun, een jong meisje dat werd lastiggevallen door een man, een opdringerige bruut. Ng Mui leerde Yim Wing Chun de door haar ontwikkelde stijl en Yim Wing Chun wist daarna de man in een gevecht te verslaan. Kennelijk was de techniek van het systeem zo effectief dat een klein persoon een groter en sterker persoon kon verslaan. Yim Wing Chun gaf volgens de legende de nieuwe stijl door. Sindsdien draagt deze stijl de naam 'Wing Chun', wat letterlijk vertaald vanuit de Chinese karakters 'Loflied op de Eeuwige Lente' betekent.
Historisch onderzoek wijst erop dat de legendarische non Ng Mui en haar leerlinge Yim Wing Chun waarschijnlijk nooit bestaan hebben. Het systeem is naar het zich laat aanzien ca. 350 jaar geleden ontwikkeld door Chinese rebellen [tegenwoordig zouden we zeggen ‘guerillastrijders’] die probeerden de bestaande Ming dynastie te ondermijnen en daar een effectief en snel te leren man tegen man gevechtssysteem voor nodig hadden. Het werd ontwikkeld uit bestaande gevechtssystemen en -stijlen, die meestal erg omslachtig en moeilijk te leren waren en bovendien ook vaak omgeven met de nodige geheimzinnigheid. Niet geschikt voor een rebel, die moet snel iets kunnen leren en toepassen, ook als hij geen bijzondere aanleg heeft. Bovendien vochten deze rebellen niet op het slagveld, maar in nauwe steegjes, krappe kamertjes en aan boord van de typische Chinese jonken. En dat vereiste een gevechtssysteem dat op korte afstand effectief moest zijn.
Daarmee hebben we dan de belangrijkste kenmerken van Wing Chun ook meteen samengevat. Snel te leren, geen franjes maar gericht op 100 % effectiviteit, geen speciale fysieke aanleg vereist en met de nadruk op handtechnieken [zeg maar 75 %] voor de korte afstand. Bovendien kan iedereen het naar zijn persoonlijke inzet en fysieke vermogens aanpassen, mits de uitgebreid beproefde basisideen en -principes maar in acht worden genomen. Dat is meteen ook de reden waarom er verschillende richtingen zijn ontstaan in de loop der tijd, die soms ook onder verschillende namen [maar wel alle gebaseerd op de fonetische uitspraak van de Chinese term] actief zijn/waren, zoals Ving Tsun, Wing Tsun, Ving Tjun etc.
Via Wong Wah Bo, Leung Jan en Chan Wah Shun kwam de stijl terecht bij Yip Man die is geboren in Fatshan rond de eeuwwisseling en daar later als politiecommisaris actief tot de komst van het communistische regiem. Na zijn vlucht naar Hong Kong voor het communistische regiem introduceerde hij Wing Chun daar in 1949. Het werd spoedig populair als gevolg van diverse succesvolle uitdagingsgevechten zoals scholen en leerlingen die onderling vaak aangingen.
In HongKong heeft Leung Ting begin jaren 70 het Wing Chun (door hem Wing Tsun genoemd en als handelsmerk gedeponeerd - er is immers ook veel geld mee te verdienen tegenwoordig !) in een stapsgewijs leersysteem gegoten dat het eenvoudiger maakt om grote groepen leerlingen te onderwijzen. Daarmee is de popularisering van het systeem begonnen, vooral in Duitsland waar sinds de jaren 70 vele scholen zijn opgericht. Van oudsher werd het systeem, zoals vele vechtstijlen, een-op-een of aan hooguit enkele leerlingen tegelijk onderwezen.
In Nederland zijn momenteel diverse verenigingen en scholen actief. Het systeem werd voor het eerst in 1972 in Nederland geintroduceerd door grootmeester J.Wang Kiu, een leerling van Yip Man.
Het Wing Chun zoals dat over de hele wereld wordt beoefend is voor 90 % afkomstig van Grootmeester Yip Man en zijn leerlingen. Naast Yip Man zijn nog enkele grootmeesters met navolgers bekend, maar geen van hen heeft echt school gemaakt. Hun stijl is op details afwijkend.
Wing Chun is in Hongkong zeer bekend geworden door de uitdagingsgevechten die Wong Shun Leung (de latere leraar van Bruce Lee) en J. Wang Kiu (beide vroege leerlingen van Yip Man) in de vijftiger jaren hebben geleverd tegen beoefenaren van andere stijlen. De resultaten van deze gevechten waren vaak de volgende dag al in de HongKongse pers te lezen, waar Wang Kiu onder schuilnaam een column schreef. Deze en andere verhalen hebben velen geïnspireerd en zorgden voor een snelle verspreiding van het Wing Chun. Toen de filmster Bruce Lee(de bekendste beoefenaar van Wing Chun ooit) in Hollywood aan de slag ging en daar succes kreeg steeg ook de ster van het Wing Chun snel. Zijn beroemde 'one-inch punch', de kenmerkende Wing Chun stoot, demonstreerde hij te pas en te onpas en dit maakte velen nieuwsgierig naar de stijl. Opgemerkt dient trouwens te worden dat Bruce Lee's vaardigheid in het Wing Chun niet bijzonder groot was - hij gebruikte het wel als basis voor zijn eigen systeem Jeet Kune Do dat feitelijk een uitgeklede versie van Wing Chun is, gemixt met bokstechnieken, Taekwondo en dergelijke meer.
[bewerk] Kenmerken
Wing Chun is een qua uiterlijk vrij sobere gevechtskunst die niet bestaat uit een verzameling van bewegingen, maar gebaseerd is op pragmatische en wetenschappelijk onderbouwde principes. Het is zeer effectief en relatief eenvoudig te doorgronden. Het is niet afhankelijk van speciale omstandigheden zoals veel ruimte hebben of losse kleding dragen. Het is bij uitstek geschikt tegen beoefenaren van andere vechtstijlen en algemeen inzetbaar.
De nadruk ligt zoals gezegd op handtechnieken. Deze handtechnieken worden waar nodig aangevuld met beentechnieken. Dit betekent dat er zelden of nooit beentechnieken worden gebruikt terwijl de handen niets doen. Een verdediging is tegelijk een aanval en omgekeerd. Beide armen werken samen maar zijn onafhankelijk van elkaar bezig. De actie en de snelheid komt voort uit (door eindeloze oefening) verbeterde of aangeleerde reflexen. Het sterkste staaltje is wel de vaardigheid om uiteindelijk zelfs geblinddoekt toch effectief te kunnen reageren (zoals in het donker!!). Kracht tegen kracht wordt ten allen tijde vermeden; techniek gekoppeld aan snelheid verkregen door reflexmatig handelen is het antwoord op brute kracht.
Traditioneel kent Wing Chun geen grondtechnieken. Binnen het traditionele Wing Chun worden twee wapens gebruikt (een overblijfsel uit vroeger tijden): de Baht-Cham-Dao (twee korte zwaarden) en een ruim twee meter lange stok. Deze wapenvormen vormen de laatste en hoogste niveau's die een leerling kan bereiken. Een trainingsattribuut van Wing Chun dat ook vaak in films opduikt is de zgn. Wooden dummy oftewel Mook Yan Chong, ontworpen om positionering en arm- en beentechnieken te kunnen oefenen zonder partner. Ook het conditioneren van de armen en benen wordt door middel van de dummy getraind.
Dit gevechtssysteem is bij uitstek geschikt voor zelfverdediging voor zowel mannen als vrouwen, zowel jong als oud omdat bijzondere kracht, een specifieke leeftijd of speciale atletische vermogens niet vereist zijn.
