Wasvoorschrift

Wasvoorschrift van een kussen. De pictogrammen van links naar rechts: de tobbe met de wastemperatuur, de driehoek die aangeeft niet te bleken, de doorgestreepte strijkbout, dat wil zeggen "niet strijken", de cirkel met de P die aangeeft dat het chemisch gereinigd mag worden, en de wasdroger op gematigde temperatuur.

Een wasvoorschrift is een voorschrift dat omschrijft hoe een textielproduct bij het wassen behandeld moet worden. Het wordt vaak bevestigd aan het textielproduct in de vorm van een etiket, tegenwoordig wordt het ook regelmatig aan de binnenkant van de kleding gedrukt. Indien het wasvoorschrift aan kleding is bevestigd, is dit op een zodanige plaats dat het niet zichtbaar is wanneer iemand deze kleding op een normale manier draagt. In bepaalde gevallen bestaat een wasvoorschrift enkel uit symbolen, in andere gevallen uit een beknopte tekst met instructies, en vaak bestaat een wasvoorschrift uit beide. De symbolen zeggen iets over hoe te wassen, te bleken, te drogen, te stomen en te strijken. Er zijn verschillende soorten wasvoorschriften, maar de Europese versie wordt gezien als internationale standaard, hoewel de Verenigde Staten en Canada ook eigen symbolen hanteren. Veel wasvoorschriften hebben de eigenschap dat ze na herhaald wassen verbleken en soms zelfs geheel uitgewist raken. Andere wasvoorschriftlabels zijn van een dusdanig irriterend materiaal gemaakt, of met prikkend garen er ingenaaid, dat de drager van het kledingstuk dit label bij het eerste gebruik er al uitknipt en weggooit, zodoende schiet dit voorschrift zijn doel voorbij.

[bewerk] Geschiedenis

Het wasvoorschrift werd geïntroduceerd door de Vereniging Textieletikettering voor Was- en Strijkbehandeling die in oktober 1957 werd opgericht, hetgeen internationale gevolgen had, want de vereniging stelde de behandelingssymbolen, die later pictogrammen werden genoemd, ter beschikking aan zusterverenigingen in het buitenland. Het wasvoorschrift, en het bijbehorende boekje, was in die tijd vooral bedoeld voor huisvrouwen en aanstaande huisvrouwen, alsmede voor leerlingen bij het nijverheidsonderwijs, derhalve geheel conform de tijdgeest alleen op vrouwen gericht.

De aanleiding voor het wasvoorschrift was dat de oorspronkelijke, vertrouwde, stoffen zoals wol, kantoen, linnen en zijde werden aangevuld en vervangen door modernere stoffen, zoals dralon, trevira, terlenka etc. De huisvrouwen van destijds, die verantwoordelijk waren voor de was, wisten niet hoe deze stoffen behandeld moesten worden. Door te heet wassen of te heet strijken konden de kledingsstukken geheel bedorven worden. Ook bleekmiddelen kunnen op deze stoffen een verwoestende werking hebben. Door het vermengen van deze kunstvezels met de traditionele vezels ontstonden steeds meer varianten. Ook kwamen er katoenen "no-iron" stoffen in de handel.

Aan de kledingsstukken was destijds op geen enkele manier te zien waar het van gemaakt was, laat staan hoe het behandeld moest worden. Sommige fabrikanten etiketteerden op eigen initiatief, maar elk gebruikte dan eigen symbolen en tekst. De vereniging begon met standaardisatie van de etiketten. Het etiket gaf geen garantie over de kwaliteit van het materiaal, maar gaf wel zekerheid dat vermijdbare fouten niet meer gemaakt zouden worden.

[bewerk] De pictogrammen

De pictogrammen zijn zo gemaakt dat ze voor leken duidelijk herkenbaar zijn: een wastobbe met daarin een temperatuur geeft de maximale temperatuur aan waarbij het artikel gewassen mag worden; een strijkijzer geeft aan dat het artikel gestreken mag worden, enz. Sommige pictogrammen zijn echter moeilijk te begrijpen, vooral het pictogram dat bestaat uit een P met een cirkel erom heen, dat aangeeft dat het stuk alleen "professioneel" gereinigd mag worden, met bijvoorbeeld perchloorethyleen.

Een van de pictogrammen heeft de vorm van een wastobbe met daarboven de temperatuur; het wassen in de wastobbe was bij de ontwikkeling van de textieletikettering namelijk de meest gebruikte wasmethode.

Ruwe wol 40x vergoot

[bewerk] Voorbeelden van wasvoorschriften

[bewerk] Wol

Het advies is om wol te wassen met een kleine hoeveelheid wolwasmiddel op het wolwasprogramma in de wasmachine, dit is een kort programma, waarvan de wastemperatuur niet hoger is dan 30 graden en dat kort en op een laag toerental centrifugeert, waardoor de wolvezel niet beschadigt, de wol niet gaat vervilten of pillen en de textielverf niet afgeeft.

[bewerk] Trivia

Een wasvoorschrift bevat vaak informatie in meerdere talen en niet iedereen zal alles lezen wat erop geschreven is, wat iemand omstreeks 2002 op het idee bracht om in het Frans aan het wasvoorschrift van een in Amerika vervaardigde zak voor een laptop toe te voegen: Het spijt ons dat onze president een idioot is - wij hebben niet op hem gestemd.