Prinsdom Antiochië
Het Prinsdom Antiochië is een prinsdom dat in 1097 ontstond tijdens de Eerste Kruistocht. Het prinsdom ontstond toen kruisvaarders de gelijknamige stad Antiochië in Syrië innamen.
Tijdens de Tweede Kruistocht lag het leengoed in handen van de Aquitaniërs die er met ijzeren hand regeerden. Het hertogdom werd echter bedreigd, de Turken hadden Edessa heroverd en dreigden op te rukken richting de eeuwenoude stad. Daarom zond de heer van de stad, Raymond van Antiochië, ijlboden naar de westerse landen, met name naar Franse ridders.
Er werd gehoor gegeven aan de oproep, maar het duurde echter nog anderhalf jaar voor het leger ter plaatse was. Er waren slechts 20.000 kruisridders aangekomen waar er meer dan 70.000 waren vertrokken, maar koning Lodewijk VII bleef niet lang in Antiochië. Hij trok verder naar Jeruzalem om het te beveiligen.
Daarop besloot Raymond zelf op te trekken tegen de Turken, maar sneuvelde daarbij. Het hertogdom Antiochië bestond tot 1448, toen het door de Seltsjoekse Turken veroverd werd.
[bewerk] Prinsen van Antiochie
- Bohemund I van Antiochie 1098-1111
- Tancred ,Prins van Galilea (Regent)
- Bohemund II van Antiochie 1111-1130
- Rogier van Salerno (regent) 1111-1119
- Boudewijn II van Jeruzalem (regent) 1119
- Constance I van Antiochie 1130-1163
- Fulk van Jeruzalem (regent)
- Raymond van Poitiers (door huwelijk met Constance)
- Reynauld van Chatillon (door Huwelijk met Constance)
- Bohemund III van Antiochie
- Raymond IV van Tripoli
- Bohemund IV van Antiochie
- Raymond Roupen 1216-1219
- Bohemund V van Antiochie 1233-1251
- Bohemund VI van Antiochie 1251-1268
- Bohemund VII van Antiochie
