Pisanosaurus
Pisanosaurus mertii was een dinosauriër behorend tot de groep der Ornithischia. Pisanosaurus leefde in het laat-Trias in het huidige Argentinië.
De soort werd in 1967 beschreven door Casamiquela, op basis van een zeer fragmentarisch skelet dat begin jaren zestig gevonden werd. De kaken zijn gedeeltelijk bekend met 27 tanden, en verder wervels, wat ribben, stukken van het bekken en delen van de achterpoten. De geslachtsnaam eert een vriend van de naamgever, Pisano. Pisanosaurus bevond zich vermoedelijk basaal in de Ornithischia. Met een leeftijd van 230 miljoen jaar is het de oudst bekende ornithischiër. De kaken laten zien dat het dier wellicht wangen had. De occlusie van de tanden was niet perfect. De astragalus, een enkelbot, liep niet van onder naar boven taps toe zoals bij de andere Ornithischia. Bij het bekken steken de pubes naar voren, een zeer primitief kenmerk voor de groep. Eigenlijk lijkt de hele romp van het dier niet op die van Ornithischia: het geeft dus een belangrijke aanwijzing over de evolutie van de groep — tenzij de connectie van de schedel met de romp ten onrechte gelegd is! Het is een klein dier van ongeveer een meter lang en zo'n vier kilogram zwaar. Het fossiel bevindt zich in het universiteitsmuseum van Tucumán.
[bewerk] Literatuur
R. M. Casamiquela, 1967. Un nuevo dinosaurio ornitisquio triasico (Pisanosaurus mertii; Ornithopoda) de la Formación Ischigualasto, Argentina. Ameghiniana 4(2):47-64
