Pieter Zeeman

Pieter Zeeman (Zonnemaire, 25 mei 1865 – Amsterdam, 9 oktober 1943) was een Nederlands natuurkundige en Nobelprijswinnaar.

Hij werd geboren in Zonnemaire in Nederland. Hij studeerde bij Hendrik Lorentz aan de universiteit van Leiden. Vanaf 1890 gaf hij daar ook les. In 1896 startte hij als vervolg van zijn promotie onderzoek aan het Kerr effect een onderzoek naar het effect van magnetische velden op licht en ontdekte wat nu bekend staat als het Zeemaneffect. Dit effect behelst het verschijnsel dat spectraallijnen van een atoom dat vanuit een aangeslagen toestand licht uitzendt zich opsplitsen bij de aanwezigheid van een sterk magnetisch veld. Het is één van de bewijzen voor het bestaan van kwantisatie in de elektronenbanen rond het atoom, en daarmee één van de aanwijzingen van de juistheid van de kwantummechanica.

Zijn ontdekking was ook een bewijs voor Lorentz' theorie van de elektromagnetische straling.

Zeeman was hoogleraar natuurkunde aan de Universiteit van Amsterdam vanaf 1900. In 1908 werd hij directeur van het Natuurkundig instituut aldaar. In 1902 deelde hij met Hendrik Lorentz de Nobelprijs voor zijn ontdekking van het Zeemaneffect.

Tot zijn dood bleef hij actief in het onderzoek naar de voortplanting van licht in media zoals water, kwarts en vuursteen.

[bewerk] Externe links

Albert van Helden Pieter Zeeman 1865 – 1943 In: K. van Berkel, A. van Helden and L. Palm ed., A History of Science in The Netherlands. Survey, Themes and Reference (Leiden: Brill, 1999) 606 - 608.
biography at the Nobel e-museum.
P.F.A. Klinkenberg, Zeeman, Pieter (1865-1943), in Biografisch Woordenboek van Nederland.
Biography of Pieter Zeeman (1865 – 1943) at the National library of the Netherlands.
Pim de Bie, prof.dr. P. Zeeman Zonnemaire 25 mei 1865 - Amsterdam 9 oktober 1943 Gravesite of Pieter Zeeman
Pieter Zeeman, Bijzondere collecties Leiden.