İstiklâl Marşı
İstiklâl Marşı is het volkslied van Turkije. Het is officieel aangenomen op 12 maart 1921. Het is ook het volkslied van de Turkse Republiek van Noord-Cyprus en was dat ook van de Republiek Hatay.
Tekst door M. Akif Ersoy
Muziek door Zeki Ungor
[De originele 10 coupletten]
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl...
Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl!
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Garbın âfakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddım var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
'Medeniyet!' dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doğacaktır sana va'dettiği günler hakk'ın...
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bastığın yerleri 'toprak!' diyerek geçme, tanı:
Düşün altında binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şuhedâ fışkıracak toprağı sıksan, şuheda!
Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
Ruhumun senden, ilâhi, şudur ancak emeli:
Değmesin mâbedimin göğsüne namahrem eli.
Bu ezanlar-ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.
O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım,
Her cerihamdan, ilâhi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-i mücerred gibi yerden nâ'şım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım.
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklâl!
Mehmet Akif Ersoy
Nederlandse Vertaling van Turks volkslied
- Vrees niet! Voor de karmozijnrode vlag die trots de golven draagt, zal nooit langzaam verdwijnen,
- Vóór de laatste vuurhaard die in vuur en vlam is die binnen mijn natie uitbrand.
- En dat, is de ster van mijn natie, en het zal voor altijd schijnen;
- Het is van mij; en het behoort alleen tot mijn natie.
- Frons niet, ik smeek u, o terughoudende halve maan,
- Maar glimlach op mijn heldhaftige natie! Waarom de woede, waarom de woede?
- Het bloed dat we voor jou loodsen zal anders niet waardig zijn;
- Want de vrijheid is het absolute recht van mijn Godaanbiddende natie.
- Ik was vrij vanaf het begin en het zal altijd zo zijn.
- Welke gek zal me in kettingen zetten! Ik tart het eigenlijke idee!
- Ik ben als de brullende vloed; krachtig en onafhankelijk.
- Ik zal bergen verscheuren, ik zal de hemel overschrijden, en dan nog zal ik uitstorten!
- Al omringt een stalen pantsermuur de westelijke einder,
- Ik heb een bastion in mijn hart vol van geloof!
- Je bent machtig, vrees niet! Hoe kan het tandeloze monster,
- dat je "beschaving" noemt zo'n groot geloof wurgen?.
- Mijn vriend! Verlaat niet mijn geboorteland aan de handen van gemene mensen!
- Geef uw borst als pantser terug! Houd deze beschamende stormloop tegen!
- Want snel zal de dag van de beloofde vrijheid komen……..
- Wie weet het? Misschien morgen? Misschien nog wel sneller!
- Zie niet de grond waar u op loopt als zuivere aarde,
- Maar denk over de duizenden onder u die liegen, zonder zelfs sluiers.
- U bent de edele zoon van een martelaar, vergt schande, kwets niet uw voorvader!
- Handel niet, zelfs wanneer u werelden wordt beloofd, dit paradijs van een geboorteland.
- Welke man zou niet willen sterven voor dit hemelse stuk land?
- De martelaren zouden uitstorten als u enkel de grond drukt! Martelaren!
- God mag al mijn geliefden en al mijn bezit nemen als hij wil.
- Maar kan mij niet van mijn enige echte geboorteland op deze wereld beroven.
- De enige smeekbede van mijn ziel aan U, Ο God, is dit:
- Laat geen vreemde hand de borst van mijn heiligdom bezoedelen.
- Laten deze gebedsoproepen, waarvan de belijdenissen de kern van het geloof zijn,
- eeuwig over mijn vaderland weerklinken
- Dan mijn grafsteen – als er een is- zal duizenden keren met zijn voorhoofd de aarde raken (zoals in salaat) in geestvervoering.
- O God, tranen van bloed stromen uit mij, uit iedere wond,
- Mijn lijk zal van de aarde stromen als een geest,
- En dan, mijn hoofd zal misschien opstijgen en de hemel bereiken.
- Zo beweeg en golf als de dagende hemel,
- o glorieuze halve maan, Zodat elke laatste daling van ons bloed definitief waardig kan zijn!
- Noch zult u, noch mijn natie zal ooit gedoofd worden!
- Absolute vrijheid is het recht van mijn altijd vrije vlag;
- Vrijheid is het absolute recht van mijn God-aanboden natie!
