Irkoetsk
| Irkoetsk | |
|---|---|
 |
|
 |
|
 |
|
| Kerngegevens | |
| Deelgebied | oblast Irkoetsk |
| Rayon | |
| Inwoners | 593.604 (volkstelling 2002) |
| Coördinaten | 52°21′NB 104°13′OL |
| OKATO-nummer | 25401 |
| Netnummer | (+7) 3952 |
| Tijdzone | UTC+8 (IRKT) |
| Officiële website | www1.irkutsk.ru |
Irkoetsk (Russisch: Иркутск) is een stad in de Russische Federatie, hoofdstad van de gelijknamige regio (oblast) Irkoetsk, gelegen aan de Angara tussen het stuwmeer van Irkoetsk en het Baikalmeer.
[bewerk] Regionaal centrum
Irkoetsk is het grootste economische, culturele en verzorgende centrum van Oost-Siberië; er is een omvangrijke industriële sector, die o.m. aluminiumindustrie (bauxiet uit de Oeral), chemische fabrieken, machinebouw (toelevering omliggende mijnbouwgebieden), houtverwerking en voedingsmiddelenindustrie omvat. Er zijn waterkrachtcentrales bij de stuwdam en er is een pijplijnverbinding met de aardolie- en aardgasvelden van het Wolga-Oeralgebied. Het is een belangrijk verkeersknooppunt in Oost-Siberië met een station aan de trans-Siberische spoorlijn en een belangrijke luchthaven. De oude stad is relatief ruim aangelegd en telt nog tal van historische, meestal in hout opgetrokken, panden. Ter plaatse voorts onder meer een universiteit (1918) en diverse hogescholen, een polytechnisch instituut, de Siberische afdeling van de nationale Academie der Wetenschappen, diverse musea en theaters, een planetarium en de staatsbibliotheek.
[bewerk] Geschiedenis
De stad werd in 1652 gesticht als Irkoetskoje zimovje bij de monding van de Irkoet in de Angara. Dertig jaar later reeds had ze zich ontwikkeld tot het centrum van de Russische handel met China en Mongolië. Sinds de 18e eeuw is ze tevens het bestuurlijke middelpunt van de Russische bezittingen in Siberië. Eind 19e eeuw ging van Irkoetsk de Siberische Goudkoorts uit. Vanwege haar historische allure wordt Irkoetsk ook wel "Het Parijs van Siberië" genoemd.
