Harry de Groot
Harry de Groot (Amsterdam, 24 december 1920 - Blaricum, 27 september 2004) was een Nederlands componist.
Harry de Groot werd geboren in Amsterdam. Hij was de componist van liedjes van onder meer Johnny Jordaan en Tante Leen. Hij schreef duizenden liedjes waaronder Geef mij maar Amsterdam, Een Pikketanussie, De zon schijnt voor iedereen en Als het orgel speelt op die ouwe Lindengracht. Daarnaast componeerde hij de muziek voor beroemde (NCRV) TV series en musicals uit de jaren zestig als Swiebertje, Vadertje Langbeen, de Kleine Waarheid, Stiefbeen en Farce Majeure. Voor dat laatste programma schreef hij zijn misschien wel bekendste hit Het is uit het leven gegrepen. Het publiek hoorde zijn muziek overigens veel vaker dan het zich realiseerde, want De Groot maakte tevens de muziek voor ontelbare spotjes.
Harry de Groot bespeelde zelf diverse instrumenten, waaronder de accordeon, en maakte ook naam als arrangeur. Als orkestleider heeft hij sinds 1945 heel veel voor radio en televisie gewerkt. Zo werkte hij aan praktisch alle televisieshows mee van Ted de Braak en was hij betrokken bij verschillende songfestivals. Hij stond zelfs meerdere keren voor het Berlijns Radio Philharmonisch Orkest.
Hij werd onderscheiden met de Gouden Harp in 1969. In 1980 ontving hij de Bulgaarse regeringscultuurprijs, de Cyril en Methodius Orde. Hij was - na Herbert von Karajan - de tweede niet-Bulgaar die deze prijs kreeg. Internationale erkenning kreeg hij in 1981 ook met de Distant Accords Statuette.
Harry de Groot overleed op 27 september 2004 in het ziekenhuis in Blaricum. Hij werd gecremeerd in het Crematorium Den en Rust in Bilthoven.
