Geelwangschildpad
Geelwangschildpad | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kruising geelwang en geelbuik. |
|||||||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||
Ondersoort | |||||||||||||||||||||
Trachemys scripta troosti Holbrook, 1836 |
De geelwangschildpad (Trachemys scripta troosti) is een schildpad uit de familie moerasschildpadden (Emydidae).
Inhoud |
[bewerk] Algemeen
De ondersoort komt voor in de Verenigde Staten in onder andere de staten Tennessee, Kentucky, Georgia, en Alabama. De geelwangschildpad komt ook voor in het noorden van Mexico Het biotoop bestaat uit moerassige gebieden, rivieren en meren met enkele boven het water uitstekende objecten om te kunnen zonnen, wat de schildpadden in groepen doen en vaak op elkaar kruipen. Bij verstoring duikt de groep met veel geplons in het water. Het voedsel bestaat uit vlees, vis en waterplanten. Sinds het invoerverbod van de roodwangschildpad, zijn de geelbuikschildpad en de geelwangschildpad de meest verkochte soorten in Nederland. Een echte geelwangschildpad is bijna niet te verkrijgen in Nederland, het betreft meestal kruisingen van geelbuik- en geelwangschildpad.
Dit soort schildpadden houdt geen winterslaap. In de winter moet de temperatuur van het water wel 2 á 3 graden lager zijn dan in de zomer, maar nooit lager dan 18 graden.
[bewerk] Beschrijving
De schildlengte variëert van 18 tot 25 centimeter, mannetjes blijven kleiner en hebben langere nagels en een langere, dikkere staart. Het rugschild is bol van vorm, bij jongere exemplaren wat platter. Ook hebben jongere dieren een sterk afstekende landkaarttekening op het schild die met de jaren vervaagt. Een typisch kenmerk zijn twee evenwijdig lopende strepen op de zijkanten van de kop die eindigen bij het oog. Bij de verder sterk gelijkende roodwangschildpad zit hier een opvallende oranjerode vlek.
[bewerk] Verschil tussen geelbuik- en geelwangschildpad
De geelwang lijkt heel sterk op de geelbuikschildpad. De geelwangschildpad heeft twee horizontale gele strepen evenwijdig van elkaar op de zijkant van de kop, en een buik met vele donkerbruine vlekken. De geelbuikschildpad is te herkennen door de "S" vormige, gele streep op de zijkant van de kop, en de buik heeft meestal geen tot enkele vlekken.
Bij 'pure', niet-gekruiste exemplaren zijn deze vaak goed te zien, maar kruisingen hebben vaak kenmerken van beide ondersoorten en zijn moeilijk te onderscheiden. In de Nederlandse en Vlaamse reptielenwereld worden er overwegend veel kruisingen tussen deze 2 soorten ontdekt, dit omdat de 2 soorten veel met elkaar zijn gemixt.
[bewerk] Huisvesting
Een volwassen koppel geelwangschildpadden heeft een minimale huisvestiging nodig van 120cm lang, 50cm breed en 50cm hoog, met een waterdiepte van ongeveer 40 cm. Vrouwtjes hebben een vrij groot landgedeelte nodig met zand voor ei-afzet, maar beide seksen houden van zonnen, naast een landgedeelte worden boven water uit-stekende objecten gewaardeerd. Vrouwtjes leggen overigens onbevruchte eieren bij gebrek aan een mannetje. Als het vrouwtje geen eitjes kan leggen, kan ze last krijgen van legnood, waarbij men zich tot een in reptielen gespecialiseerde dierenarts zal moeten wenden om het dier te behouden.
De ideale watertemperatuur van deze soort ligt tussen de 24 en de 28 graden in, en zou nooit onder de 18 graden mogen zakken. De luchttemperatuur moet ongeveer 2 graden hoger zijn, dit om ziekten te voorkomen. De watertemperatuur is te regelen met een verwarmingselementje, zoals een warmtemat.
Om te voorkomen dat het aquarium iedere week moet worden verschoond -vlees en vis zijn rottingsgevoelig- kan het best een buitenfilter worden geinstalleerd. Een buitenfilter is vrij prijzig, maar wel makkelijk. Dat is een systeem dat het water goed schoon houdt door het via slangetjes door een emmer met filtreersubstraat te leiden. Het buitenfilter moet ongeveer elke maand schoongemaakt worden, het gefilterde aquarium iedere zes maanden. Het best is om iedere dag de faecalien en etensresten weg halen.
Op het landgedeelte dient een warmtelamp gericht te worden, waar de schildpad niet bij kan. Een goede UV-lamp is ook prijzig maar wel noodzakelijk. Een waterschildpad is een koudbloedig dier en moet zonnewarmte opnemen. Door de UV-straling wordt vitamine D2 deels omgezet in vitamine D3, deze vitamine is erg belangrijk voor het de spijsvertering, het schild en de botten.
Een bodembedekking heeft voor- en nadelen, voordeel is dat het aquarium er sfeervoller uitziet. Ook eten veel schildpadden vaak kleine steentjes om voedsel beter te verteren. Een groot nadeel is dat vuil en bacteriën zich snel ophopen in het substraat. Zonder bodembedekking zijn vuil en etensresten makkelijk met een netjes van de bodem te scheppen.
[bewerk] Voedsel
kleine schildpadden tot ongeveer een half jaar moet je elke dag eten geven. Schildpadden van een half tot 2 jaar ongeveer om de dag eten geven. Volwassen schildpadden van ouder dan 2 jaar is 1 á 2 keer per week genoeg
In de natuur eten waterschildpadden vooral vlees, vis en waterplanten. De liefhebber bootst dit na om het natuurlijk gedrag te stimuleren en de gezondheid te handhaven. In gespecialiseerde dierenwinkels is ook 'kant-en-klaar' schildpaddenvoer verkrijgbaar. Dit bestaat vaak uit gedroogde insecten en garnaal-achtige kreeftjes, en is niet voldoende voor de geelwangschildpad. Het is een tussendoortje en er zitten niet genoeg vitamines in.
In gevangenschap eet de schildpad van alles, vlees als biefstuk, tartaar, geweekte kattenbrokken (voor vitamine D3) en vis (liefst levend) worden zeer op prijs gesteld, naast de benodigde groenten als andijvie en fruit als appel. Daarnaast kunnen ook pinkies (baby-muisjes), garnalen, krekels, regenwormen, muggenlarven (geen rooie, die steken), wasmotten (niet te veel, worden ze dik van) en moriowormen worden aangeboden, eens in de week een halve eierschaal aanbieden is goed voor de calciumhuishouding. Geef eierschalen nooit als voledige maaltijd
Een aantal voedsel soorten is minder geschikt; banaan heeft een te hoog suikergehalte, levende insecten zoals steekvliegen en wespen kunnen bijten of steken, sla veroorzaakt diaree en hondenvoer is ook niet goed voor ze. Kant-en-klare schildpadenvoer is niet geschikt als hoofdmaaltijd. Ook bepaalde planten zijn giftig voor de schildpad, zoals klimop.