Faille du Midi
| Geologie van Ardennen en Eifel |
|---|
 |
| Geologische structuren |
|
Anticline van de Condroz | Faille du Midi | Londen-Brabantmassief | Massief van Rocroi | Massief van Stavelot | Synclinorium van Namen | Synclinorium van Dinant |
| Formaties en gesteenten |
|
Limburgs Krijt | zwarte marmer |
| Paleogeografie |
|
Alpiene orogenese | Avalonia | Hercynische orogenese | Krijtzee | Rhenohercynisch bekken |
Dit is een artikel over de geologie van de Ardennen. Voor het hoofdartikel zie geologie van Ardennen en Eifel.De Faille du Midi (Frans voor breuklijn van het zuiden) is een belangrijke geologische breukzone in de Ardennen. Deze breukzone dagzoomt ongeveer van Charleroi tot Luik als een rechte lijn door het landschap. Verder naar het oosten of westen is de breuk afgedekt door recentere (vooral Mesozoïsche) sedimenten.
De Faille du Midi is een overschuiving waarlangs tijdens de Hercynische orogenese Paleozoïsche sedimenten over het Massief van Brabant naar het noorden schoven. Dit gebeurde met een aantal overschuivingseenheden, de voorste (noordelijkste) daarvan is het synclinorium van Namen. De Faille du Midi loopt onder deze eenheden door en kan daarom beschouwd worden als een listrische breuk.
Het Massief van Brabant was tijdens de Hercynische orogenese een hard stuk van de korst waartegen de overschuivingen vanuit het zuiden als het ware plat gedrukt werden.
