Eric Whitacre
Eric Whitacre (Nevada, 1970) is een hedendaags Amerikaans componist, muziekpedagoog en dirigent.
Inhoud |
[bewerk] Leven
Whitacre speelde in de marching band van zijn high school en ook synthesizers in een jeugdige techno-pop band. In de marching band van de University of Nevada kon hij niet verder meespeelen, maar al spoedig ontdekte hij de klassieke muziek als zanger in het koor van de Universiteit van Nevada in Las Vegas bij een uitvoering van het Requiem van Wolfgang Amadeus Mozart. Zijn studies deed hij aan de Juilliard School of Music in New York City, waar hij bij John Corigliano en David Diamond studerde. Hij behaalde zijn Master of Music aldaar.
Zijn eerste compositie is Go, lovely, rose, in 1991. Sindsdien heeft hij zijn eigen stijl gecreërt, die door vakmensen als fusie van klassieke en moderne muziek getypeerd werd. Zijn werken voor koor werden op internationale festivals uitgevoerd, zoals in juli 2005 het eerste International Eric Whitacre Choral Festival in het Sydney Opera House en in juni 2006 in de Verboden Stad in Peking zoals in juni 2007 in Venetië en in Florence het tweede respectivelijk het derde festival. Het Sydney Opera House was ook de plaats voor het eerste Eric Whitacre Wind Symphony Festival.
Ook als dirigent is hij intussen een veel gevragd mens. Naast zijn optredens in 2005 en 2006 in Australië was hij ook in Japan, China, Singapore en meerdere landen in Europa. In Japan werd hij benoemd tot dirigent van het Narashino Wind Consortium. Hij is ook bezig als docent op workshops aan vele Amerikaanse Universiteiten en Colleges en in verschillende landen.
Samen met drie andere jonge componisten (Steven Bryant, Jonathan Newman en James Bonney) heeft hij het consortium BCM International opgericht, die de uitgave van de werken van deze componisten promoted.
Whitacre kreeg talrijke prijzen en onderscheidingen, zoals de ASCAP Harold Arlen award, de Richard Rodgers Award, de Barlow International Composition Competition Award en andere. Tegenwoordig leefd hij met zijn echtgenoote, de sopraan Hila Plitmann, en hun zoon in Los Angeles.
[bewerk] Composities
[bewerk] Werken voor orkest
- Lux Aurumque, voor strijkers
- Water Night, voor strijkers
[bewerk] Werken voor harmonieorkest
- 1993-1994 Ghost Train Tryptich
- Ghost Train
- At The Station
- The Motive Revolution
- 2000 Lux Aurumque (Choral Transcription)
- 2000 Sleep (Choral Transcription)
- At the Station
- Cloudburst
- Equus, voor drie solisten (SSA) en harmonieorkest
- Godzilla Eats Las Vegas! †
- Motive Revolution
- Noisy Wheels of Joy
- October
- Rak HaHatchala
- The Ride
- Triptych
† Aanmerking: Dit stuk was original getitelt "Gawd$illa Eats Las Vegas!". Op zijn eigen internetpagina is het getitelt "Godzilla ...".
[bewerk] Toneelwerken
- 2003 Paradise Lost, opera electronica
[bewerk] Werken voor koor
- 1991-1992 Three Flower Songs
- I Hide Myself - tekst: Emily Dickinson
- With a Lily in Your Hand - tekst: Federico García Lorca
- Go, Lovely Rose - tekst: Edmund Waller
- 1992 Cloudburst, voor gemengd koor (SATB), piano, hand bells en slagwerk
- 1995 Water Night, voor gemengd koor - tekst: Octavio Paz
- 1999 Three Songs of Faith - tekst: Edward Estlin Cummings
- i will wade out
- hope, faith, life, love
- i thank You God for most this amazing day
- 1999 When David Heard, voor dubbelkoor (SSAATTBB)
- 2001 Leonardo Dreams of His Flying Machine, voor gemengd koor - tekst: Charles Anthony Silvestri
- A Boy and A Girl, voor gemengd koor - tekst: Octavio Paz
- Five Hebrew Love Songs, voor gemengd koor - tekst: Hila Plitmann
- Go lovely rose, voor gemengd koor
- Her Sacred Spirit Soars, voor gemengd koor - tekst: Charles Anthony Silvestri
- I thank You God for most this amazing day, voor gemengd koor - tekst: Edward Estlin Cummings
- Little Birds, voor gemengd koor - tekst: Octavio Paz
- Lux Aurumque, voor gemengd koor - tekst: Edward Esch
- She Weeps Over Rahoon, voor driestemmig vrouwenkoor (SSA), althobo en piano - tekst: James Joyce
- This Marriage, voor gemengd koor - tekst: Jalal al-Din Rumi
[bewerk] Externe link
- Internetpagina (en)