De Zeven Provinciën-klasse
| Algemene eigenschappen |  |
|---|---|
| Waterverplaatsing: | 6050 ton |
| Grootste lengte: | 144,2 meter |
| Grootste breedte: | 17,50 meter |
| Gemiddelde diepgang: | 5,2 meter |
| Aandrijving: | 2 Wartsila16 V26 diesels 2 Rolls Royce Spey SM 1A gasturbines |
| Snelheid: | 30 knopen |
| Bemanning: | 202 koppen |
| Bewapening: |
1 127mm/54 Oto Breda kanon; |
De Zeven Provinciën-klasse is een klasse van vier luchtverdedigings- en commandofregatten (LCF) van de Koninklijke Marine.
Inhoud |
[bewerk] Schepen
- Hr. Ms. De Zeven Provinciën (F 802)
- Hr. Ms. Tromp (F 803)
- Hr. Ms. De Ruyter (F 804)
- Hr. Ms. Evertsen (F 805)
[bewerk] Achtergrond
In de jaren tachtig van de vorige eeuw, bestudeerde de Koninklijke Marine de mogelijkheid om samen met andere landen één ontwerp voor een fregat te realiseren. Dit stond bekend als NATO Frigate '90 (NF90). Het project viel uit elkaar en Spanje, Duitsland en Nederland besloten in elk geval samen te werken bij het scheepsplatform. Met Duitsland en Canada werden de APAR en SMART-L radars ontwikkeld. Spanje heeft zijn schepen voorzien van het Amerikaanse AEGIS radarsysteem, terwijl Canada inmiddels heeft afgezien van de bouw van fregatten. Frankrijk, Italië en Engeland zijn na NF90 doorgegaan met het Horizon project. Engeland is daar vervolgens uitgestapt om met het eigen Type 45 verder te gaan. Van dat type worden in elk geval 6 en mogelijk 12 schepen besteld.
Duitsland bouwt 3 schepen, Spanje heeft er 4 en Noorwegen heeft er inmiddels 5 in Spanje besteld. De Noorse schepen zijn iets kleiner en worden niet van lange-afstand luchtdoelraketten voorzien. Italië en Frankrijk bouwen beide 2 schepen van het Horizon type.
Nederland plande aanvankelijk twee schepen voor de vervanging van de fregatten van de Tromp klasse. Omstreeks 1998 werden twee extra schepen besteld ter vervanging van twee fregatten van de Kortenaer-klasse, vanuit het inzicht dat de luchtdreiging groter is geworden.
[bewerk] Taken
De fregatten van de De Zeven Provinciën-klasse zijn primair schepen voor luchtverdediging van een scheepsverband op korte en middellange afstand. Hiervoor is het LAMS (local area missile system) ontwikkeld. De SMART-L radar geeft daarbij een overzicht van het luchtruim op grote afstand (200+ mijl). De APAR heeft een korter bereik, maar geeft een volledig 360 graden beeld rond het schip en is in staat ruim 100 luchtdoelen gelijktijdig te volgen. Het Sirius infrarood-detectiesysteem geeft daarnaast een luchtbeeld bij radarstilte. Ca. 30 doelen kunnen gelijktijdig worden onderschept.
Secundair zijn de schepen bedoeld als vlaggenschip voor een eskader. Hiervoor is extra accommodatie voor een eskadercommandant en dien staf aanwezig.
[bewerk] Bewapening
Aanvankelijk is er nog gedacht de schepen uit te rusten met het kanon van de GW fregatten, inmiddels al zo'n 50 jaar (!) oud. Nadat men besloot niet twee, maar vier schepen te bouwen koos men voor een Breda/Bofors kanon van 127 mm. Vier daarvan waren overbodig geworden bij de Canadese marine na de verbouwing van de fregatten van de Iroquois klasse. Het kanon is geschikt tegen zee- en landdoelen. Momenteel zoekt de marine naar geschikte munitie om het bereik (nu ca. 20 km met conventionele granaten) tot zo'n 70 km op te voeren.
Van het Amerikaanse Mk.41 lanceersysteem zijn 40 cellen geplaatst. Er is ruimte voor nog eens 8 cellen. 32 cellen zullen gebruikt worden voor de Standard Missile-2 (SM-2) lange afstand luchtdoelraket. De overige 8 zijn bestemd voor de Evolved Sea Sparrow korte afstand luchtdoelraket. Met een quad-pack kunnen vier raketten per cel geplaatst worden.
In november 2005 ging de Tweede Kamer akkoord met de aanschaf van ongeveer 30 kruisraketten. Twee LCF'en zullen hiervoor geschikt worden gemaakt. De beide andere schepen worden waarschijnlijk geschikt gemaakt voor Theatre Ballistic Missile Defence. Hiervoor overweegt de marine Standard Missile-3 projectielen aan te schaffen. Recent nam één fregat, de Tromp, deel aan een test nabij Hawaii, waarvoor de SMART-L radar modificaties had ondergaan. De radar was hierbij in staat om een ballistische raket waar te nemen die op ruim 400 km afstand was gelanceerd. Verwacht wordt dat het bereik van de SMART-L kan worden opgevoerd tot 2000 km.
Per missie kan het aantal raketten variëren. Een optie zou bijvoorbeeld kunnen zijn: 16 kruisraketten + 16 SM-2 + 32 ESSM.
Zoals alle fregatten zijn ze verder uitgerust met middelen voor onderzeebootbestrijding (sonar, torpedo's en helikopter), oppervlakte-oorlogvoering (8 Harpoon zeedoelraketten en het kanon) en voor zelfbescherming (Goalkeeper en machinegeweren). Er is ruimte voor een tweede Goalkeeper systeem, op de Evertsen is deze al geplaatst.
De hangar biedt ruimte aan twee helikopters. Gewoonlijk zal er maar één worden meegevoerd.
