Chiel Meijering
Chiel Meijering (Amsterdam, 15 juni 1954) is een Nederlands componist. Hij componeert relatief toegankelijke muziek in beknopte formaten, zodat zijn werk aan popmuziek doet denken. Hij plaatst zich grotendeels buiten de traditie van de Nederlandse "serieuze" muziek.
Meijering ging na het doorlopen van de middelbare school naar het Sweelinck Conservatorium in zijn geboortestad, waar hij compositie, piano en slagwerk ging studeren. Compositie had hij van Ton de Leeuw, maar een incompatibilité des humeurs tussen die twee, zowel op kunstzinnig als op persoonlijk gebied, bracht Meijering ertoe zijn studie af te breken en als autodidact verder te gaan. Vanaf ca. 1980 begon hij een aanzienlijke stroom werken af te leveren - in tegenstelling tot de meeste moderne componisten schrijft Meijering tientallen stukken per jaar.
Het voornaamste stijlkenmerk dat Meijering hanteert is dat er geen enkele stijl overheerst: de inhoud doet afwisselend denken aan popmuziek, jazz, avant-garde, klassieke muziek en verscheidene soorten wereldmuziek. Zijn stukken houdt hij kort van duur, wat moet voorkomen dat de luisteraar zich verveelt. Het toverwoord bij Meijering is spontaneïteit: alles wat in hem opkomt verwerkt hij in zijn composities. Zijn werken hebben altijd een programmatsiche titel; vaak is die titel een vorm van poep- en pieshumor of sekshumor (19 centimeter, 1 miljard billen, De geur blijft hangen, Was guckst du mir denn immer in die Bluse etc.).
Tot zijn bekendste werken behoort I like rats but I don't like Haydn, voor saxofoonkwartet. Relatief veel van zijn werk is op cd vastgelegd.
[bewerk] Werken voor harmonieorkest
- 1988 Pelvic Rigidities
