Bart van der Leck
Bart van der Leck (Utrecht, 1876 - Blaricum, 1958) was een Nederlands kunstschilder en vormgever.
Van der Leck werkte enkele jaren in studio's waar glas in lood werd vervaardigd. In Amsterdam begon hij met het bestuderen van schilderijen. Zijn vroege werk werd onder andere beïnvloed door de Art nouveau en het Impressionisme. Vanaf 1910 begon hij echter een eigen stijl te ontwikkelen die bestond uit gestileerde en vereenvoudigde vormen. Hierin liet hij perspectief weg en zijn onderwerpen verwerden tot geometrische vormen in primaire kleuren. Ondanks deze abstrahering van de onderwerpen was het nog steeds mogelijk om bijvoorbeeld een vrouw die naar de markt gaat te herkennen.
In 1916 ontmoet van der Leck Mondriaan en werd hij een van de stichters van de stijl. In deze periode was zijn stijl compleet abstract en leek het sterk op dat van Mondriaan en van Doesburg. In 1918 verlaat van der Leck de groep om weer terug te keren naar zijn vroegere stijl van onderwerpen in geometrische vormen vertaald.
In de jaren '20 ging hij ook patronen voor stoffen ontwerpen en in de jaren '30 en '40 hield hij zich bezig met binnenhuisarchitectuur en keramiek.
In 1919/1920 was hij verantwoordelijk voor het interieurdesign van Jachtslot St. Hubertus (gebouwd door Berlage) van de familie Kröller-Müller. Van der Leck werd gedurende zijn hele carrière gesponsord door Helene Kröller-Müller, wier collectie nu te zien is in het Kröller-Müller museum.
Bart van der Leck ontwikkelde zijn eigen kleurschema, bestaand uit grijs, wit en de kleuren rood, blauw en geel-groen. Deze kleur geel-groen is dominant aanwezig op deuren en betimmeringen in Huis Sonneveld (behorend bij architectuur museum Rotterdam) dat door Gispen en Metz is gemeubileerd. Metz & co was opdrachtgever van van der Leck. In de jaren '50 stalen wandmeubels van Gispen komen de vijf van der Leck hoofdkleuren weer terug.
